τραγούδια με αριθμούς, από το 1 ως το 100 ... έκδοση 2η, βελτιωμένη και επαυξημένη

...και το όμορφο παιχνίδι της μουσικής με τους αριθμούς συνεχίζεται.
εδώ, πλέον, υπάρχουν και οι σύνδεσμοι στο youtube, όσοι βρέθηκαν, τα λεγόμενα γιουτουμπάκια.
καλή διασκέδαση... 

01 …ένας μάγκας στο Βοτανικό… (Σ.Καζαντζίδης) http://www.youtube.com/watch?v=9A9UU-HgAHo

+ …ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή… (Μίκης Θεοδωράκης, Οδυσσέας Ελύτης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης – Ένα το χελιδόνι – Άξιον Εστί, 1964) http://www.youtube.com/watch?v=VTReB0eakWQ

02 …δυο μάγκες μες στη φυλακή τα βάλαν με το διευθυντή…(Κώστας Τζόβενος, Ρίτα Αμπατζή – Βρε μάγκες δυο στη φυλακή – 78 στροφές, 1934) http://www.youtube.com/watch?v=rKT_YMElr_Y

+ …δυο-δυο πέρασαν, πέρασαν, να τα, τα κορίτσια… (Διονύσης Σαββόπουλος, Δ.Σ, Δ.Σ – Τα κορίτσια που πηγαίνουν δυο-δυο – Φορτηγό, 1966) http://www.youtube.com/watch?v=VLw4B_6Hw4E

03 …τρεις μάγκες είμαστε, κι οι τρεις αδέρφια / για μας είν’ η ζωή γεμάτη κέφια… (Γιώργος Μητσάκης)

+ …τρία παιδιά βολιώτικα… (Δημοτικό) http://www.youtube.com/watch?v=2E4HAOr9WQ8 (εκτέλεση Λάμπρος Παπαθανασίου)

04 …γλέπω τέσσεροι παρέα κι όλοι από τον Περαία / κι εφουρμένανε χασίσι με τη φετινή τη κρίση… (Γιώργος Μπάτης – Καμηλιέρικο, 1934) http://www.youtube.com/watch?v=H6TD4S90qAk

+ …τέσσερα πόδια δυνατά, και μια κουτσή κιθάρα… (Μάνος Λοϊζος, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Δήμητρα Γαλάνη – Κουτσή κιθάρα – Για μια μέρα ζωής, 1980) http://www.youtube.com/watch?v=6-JH2oElfI0

05 …πέντε μάγκες στον Περαία πέρναγαν απ’ τον τεκέ… (Γιοβάν Τσαούς (Γιάννης Εϊντζιρίδης)) http://www.youtube.com/watch?v=5pIeV8sJ-N8 (εκτέλεση Αγάθωνας Ιακωβίδης)

+ …πέντε-πέντε δέκα, δέκα-δέκα ανεβαίνω τα σκαλιά… (Μίκης Θεοδωράκης, Μ.Θ, Γρηγόρης Μπιθικώτσης – Βάρκα στο γιαλό) http://www.youtube.com/watch?v=1NztTZAUBsg (μαζί με Ρία Κούρτη)

06 …γύρω τους πεντέξι μάγκες / που όλο κάναν ματσαράγκες / το αλάνι να τουμπάρουν και το σπλάχνο να του πάρουν… (Βαγγέλης Παπάζογλου – Τσαχπίνα μαυρομάτα, 1934) http://www.youtube.com/watch?v=VLw4B_6Hw4E (εκτέλεση Περπινιάδης)

+ … Μου 'πε πως θα 'ρθει στις οκτώ / ντ' ακόρ, βρέξει δε βρέξει / κι έσπασα όλα τα ρεκόρ / μόλις μου είπε στις οκτώ / και στήθηκα απ' τις έξι… (Γιώργος Μουζάκης, Γιώργος Οικονομίδης, Ρένα Βλαχοπούλου – Έχω απόψε ραντεβού) http://www.youtube.com/watch?v=V9TjzVf6FS4

07 …μάγκες στην τρίχα έξι-εφτά / κρατούν καλάμι και λουλά… (Ιάκωβος Μοντανάρης-Γιακουμής, Ι.Μ, Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου-Πολίτισσα – Τα μαστούρια, 1932) http://www.youtube.com/watch?v=RY4Z7oThRZQ

+ …εφτά τραγούδια θα σου πω / για να διαλέξεις το σκοπό… (Μάνος Χατζιδάκις, Μιχάλης Κακογιάννης, Μελίνα Μερκούρη – Εφτά τραγούδια θα σου πω – Ο Ελληνικός Κινηματογράφος και ο Μάνος Χατζιδάκις παρουσιάζουν, 1985) http://www.youtube.com/watch?v=6vKDq1cw0OU (εκτέλεση Μαίρη Λω)

08 …το τραίνο φεύγει στις οκτώ… (Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Ελευθερίου, Μαρία Δημητριάδη – Το τραίνο φεύγει στις οχτώ – Ο Θεοδωράκης διευθύνει Θεοδωράκη Νο 1, 1970) http://www.youtube.com/watch?v=ATl0FUj_dTw

09 …και ο μήνας έχει εννιά… (Μιχάλης Σουγιούλ, Γιώργος Τζαβέλλας, ΝίκοςΓούναρης & Τρίο Κιτάρα) http://www.youtube.com/watch?v=FEDdmodk4JY

10 …δέκα χρόνια σ’ αγαπώ, τα καλύτερα της νιότης μου τα χρόνια… (Χειμερινοί Κολυμβητές, Αργύρης Μπακιρτζής – Τώρα που παντρεύεσαι – Χειμερινοί Κολυμβητές, 1981) http://www.youtube.com/watch?v=4bt_GYEq7c0

τραγούδια με αριθμούς, από το 1 ως το 100...

Στις 27 Μαρτίου 2012, στο φιλικό μας ιστολόγιο "Οι λέξεις έχουν τη δική τους Ιστορία" έγινε μία "σκυταλοδρομία" προκειμένου να βρεθούν εκατό (100) τραγούδια που να περιέχουν αναφορά στους αριθμούς, από ένα (1) έως εκατό (100).
Μία πραγματικά πρωτότυπη ιδέα του κ. Νίκου Σαραντάκου, που ξεκίνησε από κάποια τραγούδια με μάγκες και ολοκληρώθηκε μετά από 256 σχόλια ολόκληρης της μεγάλης παρέας του ιστολογίου, στην οποία, βεβαίως, έχουμε την χαρά να συμμετέχουμε κι εμείς.
Ολόκληρο το κείμενο και όλα τα σχόλια μπορείτε να τα βρείτε στην διεύθυνση http://sarantakos.wordpress.com/2012/03/27/manges/.
Εμείς είπαμε να συμμαζέψουμε αυτές όλες τις αναφορές, τις παραπομπές, τους σκόρπιους στίχους, τα γιουτουμπάκια και τα συναφή και να φτιάξουμε έναν Πίνακα με κατά το δυνατόν πλήρη προσδιορισμό του τραγουδιού στο οποίο αναφερόμαστε, που περιέχει, όπως είπαμε αναφορά σε αριθμό.
Ψάξαμε, λοιπόν, αρκετά.
Βρήκαμε πλήρεις τίτλους, όλους τους συντελεστές, στα περισσότερα και τον δίσκο που περιέχει το τραγούδι. Όσα δεν βρέθηκαν στην δισκογραφία είναι υπογραμμισμένα.
Για μερικούς αριθμούς δεν έγινε δυνατό να βρεθεί ελληνικό τραγούδι, έτσι, καταχρηστικά, δεχτήκαμε κάποιο ξένο και αυτά τα τραγούδια είναι καταγραμμένα με χρώμα μπλε - αν έχετε κάτι ελληνικό να προτείνετε, ευχαρίστως θα το συμπεριλάβουμε. Το ίδιο χρώμα μπήκε και σε δυο-τρία τραγούδια που έχουν τον αριθμό στον τίτλο.
Βέβαια, δεν υπάρχει μόνο αυτό το ένα ή τα δύο τραγούδια για κάθε αριθμό, για κάποιους υπάρχουν, μάλιστα, πάρα πολλά (π.χ. 1, 2, 7, 100...). Εδώ είναι αυτά που μας ήρθαν πρώτα στον νου, πρώτα στην σκυταλοδρομία και έχουν, εν πολλοίς, συμφωνηθεί από όλη την παρέα - με εξαίρεση το 100, που το διάλεξα μόνος μου. 
Το τραγούδι που περιέχει τον αριθμό ενενήντα ένα (91) είναι μία λύση ανάγκης, μία συμφωνία της τελευταίας στιγμής, εν αναμονή κάτι καλύτερου - αλλά δεν είναι εύκολο. "Έφαγα τα νύχια μου", σκάλισα ότι ήξερα, τραγούδι με ατόφιο ενενήντα ένα δεν βρήκα. Αν μπορείτε, βοηθάτε.
Και ιδού, λοιπόν, ο Πίνακας με τα Τραγούδια με Αριθμούς, από το 1 ως το 100:

κυκλο-φ-οριακα 708 25.04.2012

Ποδηλατόδρομος, κάπου αλλού...

Πέρασε και το Άγιον Πάσχα των Ελλήνων. Τι περιμένουμε πλέον; Εκλογές, 6 Μαΐου, καταστάλαξε. Με τριάντα έξι (36) κόμματα δηλωμένα στον Άρειο Πάγο – έχει για όλα τα γούστα, η στήλη δεν έκανε ποτέ «προπαγάνδα» για κανέναν πολιτικό σχηματισμό, δεν θα αλλάξει τώρα τις υπερεικοσαετείς καλές της συνήθειες. Θα πει μόνο τούτο: πρέπει να πάμε όλοι να ψηφίσουμε αυτό που θέλει η ψυχή ή/και το χέρι μας, ακόμη κι αν αυτό είναι απλώς το μη χείρον και καθόλου το βέλτιστον. Είναι λάθος η αποχή και το λευκό. Έχουν έτσι φτιάξει τον εκλογικό νόμο που όσο μεγαλύτερη είναι η αποχή και το λευκό, τόσο καλύτερα είναι τα πράγματα για το κόμμα που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους. Και δεν ισχύει τίποτε άλλο από όσα ακούγονται περί δήθεν άμεσης επανάληψης των εκλογών σε περίπτωση αποχής μεγαλύτερης του 50%, ακόμη και από παπαγαλάκια των δύο «μεγάλων» κομμάτων, τα οποία σαφέστατα ευνοούνται από μία μεγάλη αποχή. Τίποτε. Θα πάμε να ψηφίσουμε αυτό που νομίζουμε καλύτερο για το άμεσο μέλλον μας (για το απώτερο, ποιος μπορεί να κάνει την παραμικρή πρόβλεψη;…), κι ο Θεός της Ελλάδας ας βάλει το χέρι του.

Ως τότε, θα ζούμε με λόγια, τα ίδια πάλι μεγάλα και σπουδαία, με τα ίδια σενάρια, τα ίδια πρόσωπα, την ίδια αδελφική αγάπη μέσα στα κόμματα, όλα όπως τα ξέραμε, και μερικές καινούργιες, φρέσκιες παρουσίες, που η Ιστορία θα δείξει πόσο θα αντέξουν στην κατεστημένη πίεση.

Τέλος περί αυτών.

πασχαλινές ευχές ...

Καλή Ανάσταση, Καλή Ανάταση, Καλή Λευτεριά.
Κι ας πάει και το παλιάμπελο, παρέα με τον στροβιλιζόμενο οβελία.
Και μ' ένα ποτηράκι ευγενές κρασί Montbazillac με φράουλα...

κυκλο-φ-οριακά 707 11.04.2012

Αισίως φτάσαμε στην Μεγάλη Τετάρτη, βοήθειά μας. Πήραμε και το «δώρο», 163 € περιουσία, μένει να δούμε τι πασχαλιάτικο δώρο θα πάρουν τα βαφτιστήρια μας – από τα οποία δώρα περιμένει, λέει, να «σηκωθεί» η τοπική αγορά. Και εκλογές όχι, δεν προκηρύχτηκαν ακόμη, ίσως σήμερα τ’ ακούσουμε τα μαντάτα, για να προγραμματίσουμε κι εμείς οι απλοί πολίτες τις Κυριακές του Μαΐου μας. Διότι οπωσδήποτε πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε, το εκλογικό σύστημα λειτουργεί έτσι που κάθε σκέψη αποχής πρέπει να αποκλείεται. Θα ξαναβρούμε ευκαιρία να πούμε δυο λογάκια πάνω σ’ αυτό το πραγματικά κρίσιμο θέμα.

Την περασμένη εβδομάδα κάπως τά ‘φερε η ζωή και μετακινούμασταν κάθε μέρα Βόλο-Λάρισα, ευτυχώς για καλό λόγο. Και δεν γίνονταν αλλιώς, έπρεπε οι μετακινήσεις αυτές να γίνονται με αυτοκίνητο. Λοιπόν, διαπιστώσαμε ότι σ’ αυτή τη χώρα του παραλόγου που μας έλαχε να ζούμε, ακόμη μία απόδειξη παραλογισμού βρίσκεται στον δρόμο, στον Αυτοκινητόδρομο της Εθνικής Οδού. Ο οποίος Αυτοκινητόδρομος είναι ένας εξαιρετικός οδικός άξονας, γρήγορος και ασφαλής και … άδειος. Μάλιστα, άδειος, ελάχιστα οχήματα κυκλοφορούν σ’ αυτόν σε καθημερινή βάση. Ο λόγος είναι ένας: τα πανάκριβα διόδια. Γι’ αυτό λέω, ο θρίαμβος του παραλόγου. Είδαμε και πάθαμε να αποκτήσουμε έναν δρόμο της προκοπής στην Ελλάδα και τώρα δεν τον χρησιμοποιούμε επειδή η χρήση του είναι παράλογα ακριβή. Ούτε εγώ τον χρησιμοποίησα, εγώ ο συγκοινωνιολόγος μηχανικός, που μαζί με όλους τους άλλους συναδέλφους δώσαμε «μάχες» για να γίνει αυτός ο δρόμος, εγώ ο πολλάκις δηλωμένος υπέρμαχος της οδικής ασφάλειας. Εξηγούμαι: