χιονίζει ...

χιονίζει. 
χειμέρια τα πράγματα.
αρχίζουνε τα θαύματα!

κυκλο-φ-οριακα 697 25.01.2012

Καλημέρα νομοταγείς συμπολίτες! Να μας χαιρόμαστε, τέτοια κορόιδα που είμαστε. Διότι, μη μου πείτε, κορόιδα είμαστε, και μάλιστα μεγάλα. Όταν ένα Υπουργείο δεν ντρέπεται να δημοσιεύει κατάλογο με 4.151 ονόματα φυσικών προσώπων με «ληξιπρόθεσμες οφειλές» στις 25.11.2011 συνολικού ύψους 14 δισεκατομμυρίων 877 εκατομμυρίων ευρώ «και κάτι ψιλά», γιατί να μη μας αποκαλέσω όλους μας «κορόιδα»; Φαντάζεστε τι θαύμα ζωή θα είχαμε περάσει (και θα συνεχίζαμε να περνάμε, είμαι βέβαιος γι’ αυτό…) αν είχαμε όλα τα προηγούμενα ωραία χρόνια τα πλήρως αφορολόγητα έσοδα ενός ή μίας απ’ αυτούς του 4.151 συχωριανούς μας; Έτσι, από σκέτη περιέργεια, την «κατέβασα» από το διαδίκτυο τη λίστα σε ένα λογιστικό φύλλο και έκανα μερικά μαθηματικά αστειάκια, που δείχνουν ότι 15 συχωριανοί με τριψήφια εκατομμύρια χρωστάνε, λέει, 3 δις. 201 εκατ.. Μαζί με τους υπόλοιπους 261 που χρωστάνε διψήφια εκατομμύρια (σύνολο 276 άτομα, δηλαδή) η σούμα βγαίνει 9 δις. 231 εκατ., κάπου 1 δις. παραπάνω από την περίφημη 6^η δόση, αν δεν κάνω λάθος. Οι οφειλές μονοψήφιων εκατομμυρίων δίνουν άθροισμα 4 δις. 466 εκατ., και τα υπόλοιπα 1 δις. 200 εκατ. περίπου είναι οφειλές μικρότερες του εκατομμυρίου. Και προσοχή: φυσικά πρόσωπα είναι όλα αυτά ε!, όχι εταιρείες. Απλά φυσικά πρόσωπα, σαν εμένα κι εσάς.

επιστολή 3. Φεύγουν διαλυμένα τα ψαροκάικα ...

Την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012 δημοσιεύτηκε στην "Θεσσαλία", στην στήλη "το βήμα του πολίτη", η παρακάτω επιστολή του (άγνωστου σ' εμένα) κ. Πάκη Αθανασίου, από την Αλόννησο

Δέκα λεπτά μετά την ανάγνωσή της, "εν υπερ-θερμώ", έγραψα και έστειλα με το ηλεταχυδρομείο την παρακάτω επιστολή, που δημοσιεύτηκε "εις την αυτήν θέσιν και με τα αυτά στοιχεία" την επόμενη μέρα, Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Το έγκλημα αυτό ενέσκηψε στην ταλαίπωρη Ελλάδα ως μία ακόμη "ευρωπαϊκή ευλογία" μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας (Ε.Π.ΑΛ) 2007-2013, του οποίου το όραμα, σύμφωνα με το επίσημο κείμενο,  είναι "Η βιώσιμη και αειφόρος ανάπτυξη του τομέα της Αλιείας στην κατεύθυνση ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της διατήρησης της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής".


Αυτό το σωτήριο Ε.Π.ΑΛ έχει Άξονα Προτεραιότητας 1: Μέτρα για την προσαρμογή του αλιευτικού στόλου και Μέτρο 1.1: Μόνιμη παύση αλιευτικών δραστηριοτήτων, όπου λέει: "Δίνεται δημόσια ενίσχυση σε ιδιοκτήτες αλιευτικών σκαφών (ηλικίας 10 ετών και άνω) για την μόνιμη παύση των αλιευτικών δραστηριοτήτων των αλιευτικών σκαφών με τη διάλυσή τους ... κλπ.".


Έτσι, με την υπογραφή Έλληνα Υπουργού και την ανάγκη ή την αφέλεια ή την αβελτηρία ή το βόλεμα Ελλήνων Υπηκόων, καταστρέφεται ο περήφανος Ελληνικός Αλιευτικός Στόλος, καταστρέφεται, στην ουσία, ένας ακόμη Ελληνικός Παραγωγικός Τομέας, αυτός της Αλιείας. Rooms to let, εν όψει!


Κι εσύ μου μιλάς για "πρωτογενές πλεόνασμα" ... 

όμορφος που είναι ο τραγουδισμένος Βόλος ...

Σε προηγούμενη ανάρτηση
http://babisskyrgiannis.blogspot.com/2011/12/blog-post_14.html
δημοσιεύσαμε τους στίχους του τραγουδιού "'Όμορφος που είναι ο Βόλος".
Τώρα το τραγούδι, μαζί με άλλα όμοια, βρίσκεται στο διαδικτυακόν Υουτούβιον, όπου, με ένα απλό "Βολιώτικη Χορωδία" στην αναζήτηση, μπορεί ο καθείς να τα ακροασθεί ευχαρίστως.
Και για του λόγου το αληθές...

Η Βολιώτικη Χορωδία, με μαέστρο την Στάσα Τζάλλα, στην επετειακή συναυλία των 70 χρόνων της, στις 26.11.2007, στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου, εκτελεί το τραγούδι του βολιώτη συνθέτη και στιχουργού Γιώργου Κοντομητρόπουλου.

κυκλο-φ-οριακά 696 18.01.2012

Δρόμος στην Γαλλία, από το διαδίκτυο

Χρόνια Πολλά για χτες στους Αντώνηδες και τις Αντωνίες. «Όπου Αντώνης και μάλαμα» συνήθιζε να λέει ο πατέρας μου, ο κυρ Αντώνης (!!) Κι εγώ, όταν «έφευγε» οριστικά απ’ το σπιτάκι με την αυλίτσα έβαλα φουλ στα ηχεία τον Κυρ Αντώνη του Μάνου Χατζιδάκι κι αντιλάλησε όλη η γειτονιά…

Σκέψεις των ημερών, προσωπικές, να με συμπαθάτε.

Οι έγνοιες μας εκεί, στον τόπο τους, τίποτε δεν άλλαξε – και κατά πού ν’ αλλάξει, άραγε; Το κρύο δυνάμωσε, ξαστεριά και παγωνιά, γύρω στους -20^ο στην Φλώρινα (ευτυχώς είναι μακριά από ‘δω…) φουλ καλοριφέρ και πολλά τζάκια – τα οποία, σημειωτέον, εκπέμπουν «αιωρούμενα σωματίδια», έτσι και μάθουμε μία ορολογία σ’ αυτή τη χώρα, πάει, τη μάθαμε, αδιακρίτως και ακατακρίτως. Εκεί που δεν μπορούμε, πολλά χρόνια τώρα, να ελέγξουμε τους καυστήρες πετρελαίου, που αποδειγμένα εκπέμπουν επικίνδυνους ρύπους στην ατμόσφαιρα, να δείτε που σύντομα θα αποκτήσουμε «οδηγίες» για τον περιορισμό της χρήσης των τζακιών και των ξυλοσομπών, να δείτε.

ομορφάντρα μου ...

μιας και στα κυκλο-φ-οριακά 695 έκανα μια αναφορά στην τηλεοπτική διαφήμιση με τον "γιατρό της πείνας", άλλως "ομορφάντρα μου ...", δείτε εδώ ένα παράδειγμα του μεγαλείου της ελληνικής ευρηματικότητας:

βοήθεια !...

η ένταξη ενός απλού πίνακα του excel στο σώμα της αμέσως προηγούμενης ανάρτησης με κούρασε!!...
μετά από πολύ ψάξιμο, την κατάφερα μέσω του docs.google.com και ... έμαθα. κατόπιν αυτού, και επειδή η γνώση πρέπει απαραιτήτως να διαχέεται:
α) όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να με ρωτήσει
β) όποιος ξέρει άλλον, πιο "εύκολο" τρόπο, παρακαλώ να (μου) τον γνωστοποιήσει.

κυκλο-φ-οριακα 695 11.01.2012

Κολυμβητήριο ΕΑΚ Βόλου, 2007

Με το δεξιό και το ακόμη πιο δεξιό πόδι και με την τρόικα χέρι-χέρι μπήκαμε «πάση δυνάμει» στο νέο έτος. Λένε οι «αρμόδιοι» ότι τώρα είμαστε πιο κοντά από ποτέ στην εθνική χρεοκοπία, και το νέο «πολυνομοσχέδιο» του Υπουργείου Διαχείρισης Χρεοκοπίας (κατά κόσμον «Οικονομικών»…) ετοιμάζεται να ψηφιστεί από όλους τους πάντοτε διαφωνούντες αλλά πάντοτε «δια το καλόν της πατρίδος» ομονοούντες μονίμους ενοίκους της Ελληνικής Βουλής. Κάποιοι το λένε αυτό συναίνεση, άλλοι το λένε κωλοτούμπα κι εμείς, τα ήδη χρεοκοπημένα νοικοκυριά, παρακολουθούμε απλά το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

     «Όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε!» όπως λέει κι ο εξαιρετικής σύλληψης και εκτέλεσης «γιατρός της πείνας» στην τηλεοπτική διαφήμιση. Ο οποίος, βεβαίως, για να μην ξεχνάμε και τις γλωσσικές μας ευαισθησίες, βάζει «σος» στα σουβλάκια του, όπου «σος» η μουστάρδα, ο ντοματοπολτός (ελληνιστί κέτσαπ), και κάτι που δεν το ξέρω αλλά ακούγεται σαν «σος μπερνέ». Άρα, την επόμενη φορά που θα πάτε να πάρετε σουβλάκι απ’ τον κυρ-Θανάση της γειτονιάς σας ζητείστε να σας βάλει και μία σος για να γλιστράει καλύτερα! Και προσοχή στο κρεμμυδάκι, βρασμένο ή άβραστο, αναλόγως!!

     37.107 παραβάσεις βεβαίωσε το 2011 η Δημοτική Αστυνομία, για όλα τα πολλά και σημαντικά ζητήματα που εκ του Νόμου καλείται να αστυνομεύει. Ένα από αυτά, κι εμείς το τονίζουμε γιατί έχουμε την εντύπωση ότι δεν έχει γίνει ακόμη κατανοητό από όλους, ένα μόνο από αυτά τα πολλά ζητήματα είναι η κυκλοφορία και ιδιαιτέρως η παράνομη στάθμευση. Διαβάσαμε το ρεπορτάζ και διαμορφώσαμε για σας τον ακόλουθο απλό πίνακα όπου στις στήλες «ανά μήνα» και «ανά ημέρα» υπάρχει ο μαθηματικός μέσος όρος για 12 μήνες και για 25 ημέρες κάθε μήνα (προφανώς τα πραγματικά νούμερα διαφοροποιούνται από μέρα σε μέρα, αλλά και οι μέσοι όροι έχουν κι αυτοί τη σημασία τους):

     Περισσότερη «ανάλυση» δεν χρειάζεται, νομίζω, οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Η Δημοτική Αστυνομία, με αυτές τις δυνάμεις που μπορεί να διαθέσει για την παράνομη στάθμευση, την κάνει τη δουλειά της, κι ας νομίζουν κάποιοι ότι «κόβει βόλτες κι όχι πρόστιμα» (και η πλάκα είναι ότι αυτοί που το νομίζουν αυτό είναι συνήθως και οι πρώτοι που παρανομούν και διαμαρτύρονται όταν τρώνε πρόστιμο...). Το θέμα είναι πότε θα καταλάβουμε εμείς οι πολίτες ότι κάνουμε κακό στην πόλη και στην κοινωνία όλη και στους ίδιους μας τους εαυτούς όταν παραβιάζουμε τόσο βάναυσα στοιχειώδη ανθρώπινα, δικά μας, δικαιώματα.

αγάπες εν δράσει ...

Βολιώτικη Χορωδία, Δεκέμβριος 2011

Ένωση Παλαιών Προσκόπων
58ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Βόλου, Ιανουάριος 2012

γιατί εμείς δεν τραγουδάμε

για να ξεχωρίσουμε, αδερφέ μου, απ' τον κόσμο.

εμείς τραγουδάμε

για να σμίξουμε τον κόσμο

 

αιέν αριστεύειν

η πατρίδα του Αλκίνοου

Πατρίδα 

Λοιπόν,
αγρίεψε ο κόσμος σαν καζάνι που βράζει
σαν το αίμα που στάζει, σαν ιδρώτας θολός
πότε-πότε γελάμε, πότε κάνουμε χάζι
και στα γέλια μας μοιάζει να γλυκαίνει ο καιρός

Μα όταν κοιτάζω τις νύχτες τις ειδήσεις να τρέχουν
ξέρω ότι δεν έχουν νέα για να μου πουν
Ήμουν εγώ στη φωτιά, ήμουν εγώ η φωτιά
Είδα το τέλος με τα μάτια ανοιχτά

Είδα τον πόλεμο φάτσα, τη φυλή και τη ράτσα
προδομένη από μέσα, απ' τους πιο πατριώτες,
να 'χουν τη μάνα μου αιχμάλωτη με τ' όπλο στο στόμα
τα παιδιά τους στολίζουν σήμερα τη βουλή

Κάτω από ένα τραπέζι –το θυμάμαι σαν τώρα-
με μια κούπα σταφύλι στου βομβαρδισμού την ώρα
είδα αλεξίπτωτα χίλια στον ουρανό σαν λεκέδες
μου μιλούσε ο πατέρας μου να μη φοβηθώ

«Κοίταξε, τι ωραία που πέφτουν!
Τι ωραία που πέφτουν...»

Είδα γονείς ορφανούς, ο ένας παππούς απ' τη Σμύρνη
στη Δράμα πρόσφυγας πήγε να 'βρει βουλγάρικη σφαίρα
κι ο άλλος, Κύπριος φυγάς στο μαύρο τότε Λονδίνο
στα εικοσιεπτά του στα δύο τον κοψανε οι Ναζί

Είδα μισή Λευκωσία, βουλιαγμένη Σερβία
στο Βελιγράδι ένα φάντασμα σ' άδειο ξενοδοχείο
Αμερικάνικες βόμβες και εγώ να κοιμάμαι
αύριο θα τραγουδάμε στης πλατείας τη γιορτή

Είδα κομμάτια το κρέας μες στα μπάζα μιας πόλης
είδα τα χέρια, τα πόδια πεταμένα στη γη
είδα να τρέχουν στο δρόμο με τα παιδιά τους στον ώμο
κι εγώ τουρίστας με βίντεο και φωτογραφική

Εδώ στην άσχημη πόλη, που απ' την ανάγκη κρατιέται
Ένας λαός ρημαγμένος μετάλλια ντόπας ζητάει
Ολυμπιάδες κι η χώρα ένα γραφείο τελετών
θα σου ζητήσω συγγνώμη που σε μεγάλωσα εδώ

Τους είχα δει να γελάνε οι μπάτσοι κι απ' την Ομόνοια
να πετάν δακρυγόνα στο πυροσβεστικό.
Στο παράθυρο-εικόνισμα, άνθρωποι σαν λαμπάδες
και τα κανάλια αλλού να γυρνούν το φακό

Και είδα ξεριζωμένους να περνούν τη Γραμμή
για μια πόρνη φτηνή ή για καζίνο και πούρα
Έτσι κι αλλιώς μπερδεμένη η πίστη μας η καημένη,
ο Σολωμός με Armani και την καρδιά ανοιχτή

Δεν θέλω ο εαυτός μου να 'ναι τόπος δικός μου
ξέρω πως όλα αν μου μοιάζαν θα 'ταν αγέννητη η γη
δε με τρομάζει το τέρας ούτε κι ο άγγελός μου
ούτε το τέλος του κόσμου, με τρομάζεις εσύ

Με τρομάζεις ακόμα οπαδέ της ομάδας,
του κόμματος σκύλε, της οργάνωσης μάγκα,
διερμηνέα του Θεού, ρασοφόρε γκουρού,
τσολιαδάκι φτιαγμένο, προσκοπάκι χαμένο,
Προσεύχεσαι και σκοτώνεις, τραυλίζεις ύμνους οργής,
έχεις πατρίδα το φόβο, γυρεύεις να 'βρεις γονείς,
μισείς τον μέσα σου ξένο κι όχι, δεν καταλαβαίνω,
δεν ξέρω πού πατώ και πού πηγαίνω.

(μουσική, στίχοι και τραγούδι Αλκίνοος Ιωαννίδης. δίσκος "Νεροποντή" 2009)

κυκλο-φ-οριακα 694 04.01.2012

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, συμπολίτες. Με ένα φωτισμένο ποδηλατάκι ευχηθήκαμε φέτος στους διαδικτυακούς μας φίλους να είναι ευτυχισμένο το 2012. Το ίδιο αφιερώνουμε και σ’ εσάς, μαζί με την ίδια ευχή, που περιέχει, κατά την γνώμη μας, το σύνολο των προσδοκιών όλων μας – γιατί η «ευτυχία» είναι έννοια τόσο σύνθετη και πολυσήμαντη όσο και η ίδια η ύπαρξή μας.

Όπως είπε κι ένας συνάδελφος στο γραφείο στις 8 το πρωί της Δευτέρας 2 Ιανουαρίου 2012 «καλά μας μπήκε ο Χρόνος, μέχρι αυτή την ώρα δεν ανακοινώθηκε κανένα νέο μέτρο !!!». Ορθόν. Βεβαίως οι αυξήσεις στα α-τιμολόγια της ΔΕΗ είχαν ανακοινωθεί λήγοντος του 2011 (πώς λέμε «το λαχείο στον λήγοντα»…) και η τρύπα του ελλείμματος δεν έκλεινε με τίποτε, αλλά αυτά είναι παρελθόν.

Όπως παρελθόν είναι και το ταξίδι που κάναμε τα Χριστούγεννα. Ένα ταξίδι είναι πάντα μία μετάβαση σε μία άλλη πραγματικότητα, που γίνεται με την εσωτερική βεβαιότητα ότι η επιστροφή στην πραγματική πραγματικότητα θα είναι δύσκολη – ε! αυτό συνέβη αναποφεύκτως κι αυτή τη φορά. Και ζήσαμε εμείς καλά κι εσείς καλύτερα, κι ύστερα ήρθε ο Αη Βασίλης ο δικός μας, ο εκ Καισαρείας, και ευλόγησε την πίτα μας και πέτυχε και το φλουρί και όλοι είπαμε «ο Θεός βοηθός» και μόνο ο δωδεκάχρονος Ορέστης θυμήθηκε το ημερολόγιο των Μάγια που τελειώνει το 2012 και κάποιοι καταστροφολάγνοι εξ αυτού συμπεραίνουν ότι φέτος είναι που θα καταστραφεί ο Κόσμος κι εγώ του είπα να κοιτάξει ένα κινητό τηλέφωνο όπου το ημερολόγιο σταματάει στο 2100 και τι σημαίνει αυτό, ότι το 2100 θα καταστραφεί ο Κόσμος επειδή το λογισμικό του κινητού δεν χωράει περισσότερη πληροφορία; και το παιδί κατάλαβε την ανοησία με το ημερολόγιο των Μάγια, που ήταν ένας σοφός λαός χωρίς, βεβαίως, προφητικές-καταστροφολογικές ικανότητες.

Μένουμε, λοιπόν, με το «ο Θεός βοηθός» να ατενίζουμε το νυν και αεί ανεξιχνίαστο μέλλον με τις χιλιάδες απειλές, για τις οποίες μόνο οι Μάγια δεν ευθύνονται.

Από την άλλη μεριά, γεγονός είναι ότι αφ’ ενός το επελθόν έτος είναι δίσεκτον και αφ’ ετέρου το λεγόμενον «πρωτογενές πλεόνασμα» δεν φαίνεται εφικτόν, οπότε «κλάψ’ τα Χαράλαμπε!» και να δούμε πώς θα τα βγάλουμε πέρα, αδέρφια. Μαζί θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις και θα ‘χουμε να λέμε.

Σας είχαμε γράψει ότι στις 27 Δεκεμβρίου θα γίνονταν η πολυαναμενόμενη δημοπράτηση του υπόλοιπου Περιφερειακού Δρόμου. Ε! τελικά δεν έγινε. Αναβλήθηκε για αργότερα, μόλις μάθουμε ημερομηνία θα σας την κοινοποιήσουμε – ξανά ελπίζουμε να πάνε όλα καλά…

Θα τα ξαναπούμε, λοιπόν. Άλλον ένα χρόνο, τον κατά σειρά 21^ο, θα τον περάσουμε παρέα. Γεια-χαρά.

(δημοσιεύτηκε στην "Θεσσαλία" την Τετάρτη 04.01.2012 με το ποδηλατάκι ασπρόμαυρο και το ευχετήριο κειμενάκι κομένο)

πρώτη ...

πρώτη του δίσεκτου έτους δύο χιλιάδες δώδεκα.
λιακάδα.
χιόνι στα βουνά.
ομίχλη στις ψυχές.
συνεχίζουμε να ζούμε.