κυκλο-φ-οριακα 751 18.12.2013

            Καλημέρα συμπολίτες, μια βδομάδα πριν απ’ τα Χριστούγεννα, μ’ αυτόν τον μπερδεμένο Αη Βασίλη, που τα πάντα όλα επιμένουν ότι θα έρθει το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων και όχι της Πρωτοχρονιάς, όπως ξέραμε εμείς οι παλαιότεροι. Ας έρθει όποτε θέλει, λέω εγώ, αρκεί να έρθει. Γιατί ποιος ξέρει; Μπορεί και στα μέρη του να έχουν μνημόνια, μπορεί κι ο δικός του μπαμπάς να είναι άνεργος, μπορεί το εργαστήρι των νάνων του να μην έχει ρεύμα, μπορεί να μην έχει λεφτά να ταΐσει τον Ρούντολφ το ελαφάκι, ποιος μπορεί να ξέρει;

            Πάντως, αν δεν έρθει ο καλός γεροντάκος με τα κόκκινα, τα βλέπω άσχημα τα πράγματα φέτος για τα ελληνόπουλα. Είναι τέτοια η κατάσταση που επικρατεί γύρω μας, που νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε κάτι όσοι ακόμη μπορούμε, ώστε να πάρουν ένα μικρό δώρο όλα, αν είναι δυνατόν, τα παιδιά αυτής της πόλης.

            Δεν ξέρω και πώς πορεύεται το αποκαλούμενο «χωριό του Αη Βασίλη». Για να πω την αμαρτία μου, εγώ το προτιμούσα πολύ μέσα στην Πλατεία Πανεπιστημίου. Εκεί, στην καρδιά της πόλης, μ’ άρεζε πολύ περισσότερο, θεωρώ ότι λειτουργούσε καλύτερα στην ψυχολογία της κοινωνίας. Κάποιοι ανησύχησαν μη τυχόν και χαλάσει το καημένο το χορτάρι ή δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να σκέφτηκαν, και προτίμησαν να αφήσουν την Πλατεία έρημη γιορτιάτικα. Δεν μ’ αρέσει καθόλου να συγκρίνω την πόλη μου με άλλες πόλεις αλλά έχω πει γενικά ότι ζούμε σε μια εξαιρετικά σοβαροφανή και κατηφή πόλη, που την έχω δει ως τώρα να διασκεδάζει πραγματικά μόνο μία φορά: τον Μάιο 2010, με την Regatta, τότε που φιλοξένησε τα 25 μεγάλα ιστορικά ιστιοφόρα πλοία. Και προσπαθώ να ξεχάσω την σχετική γκρίνια των πολλών και διαφόρων «παραγόντων».

            Δευτέρα πρωί, περιμένοντας 2,5 ώρες να πάρω σειρά στην Τράπεζα (δεν έχει σημασία ποια, σε όλες το ίδιο ήτανε…), έκανα βόλτες στην Δημητριάδος και ξαφνικά συνέβη ένα πανδαιμόνιο σφυριγμάτων. Οι δυνάμεις της Τροχαίας εισέβαλαν στον χώρο μετά την οδό Γκλαβάνη, περίπου, και άρχισαν να σφυρίζουν ή να «γράφουν» τα πολλά παρκαρισμένα στην αριστερή πλευρά αυτοκίνητα, μέχρι την Ιωλκού. Διάφοροι αλλόφρονες συμπολίτες έτρεχαν να απομακρύνουν τα οχήματά τους, όσοι δεν πρόλαβαν …έχασαν. Το όλον κράτησε κάτι λιγότερο από μία ώρα, ύστερα η αταξία αποκαταστάθηκε πλήρως και η αριστερή πλευρά της Δημητριάδος γέμισε πέρα-πέρα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Είναι θέμα τύχης, λοιπόν. Είναι η κακιά η ώρα, που λένε. Είναι να έχει κανείς μαντικές ικανότητες, να παρκάρει ανενόχλητα λίγο πριν ή λίγο μετά.

            Είναι αυτό που λέγαμε και την προηγούμενη φορά. Ότι έτσι δεν γίνεται. Αντιλαμβανόμαστε πλήρως την αδυναμία της Τροχαίας να ελέγξει πλήρως, σε διαρκή βάση, αυτή την παράνομη στάθμευση, αυτό δεν το κατάφερε ούτε η Δημοτική Αστυνομία, που είχε μόνιμη βάρδια εφτά-οκτώ ατόμων, πώς να το καταφέρει η Αστυνομία, που δεν μπορεί να διαθέσει τέτοιο προσωπικό; Αν πραγματικά θέλουμε να είναι ελεύθερη η ροή στην οδό Δημητριάδος, πρέπει τάχιστα να εφαρμοστεί το ήδη αποφασισμένο μέτρο των κορυνών, το οποίο καθυστερεί στις υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης στη Λάρισα. Αν, πάλι, δεν θέλουμε… Αφήστε που ένας «κακός, πολύ κακός» μου είπε ότι δεν είναι τυχαίο που καθυστερεί αυτή η έγκριση των κορυνών στην συγκεκριμένη οδό Δημητριάδος από τις υπηρεσίες της γειτονικής μας πόλης, μιας πόλης στην οποία οι κορύνες προϋπάρχουν των δικών μας, απολύτως εγκεκριμένες.

            Εγώ δεν ξέρω τίποτε.

        Αλλά έρχονται τα Χριστούγεννα της αγάπης και δεν επιτρέπεται να κάνουμε κακές σκέψεις. Μόνο θετικές επιτρέπονται, θετικές σκέψεις, θετικές κινήσεις, θετικές πρωτοβουλίες.

      Να κάνουμε μερικές τέτοιες κινήσεις, να πάρουμε μερικές τέτοιες πρωτοβουλίες, μέρες που είναι. Ένας καλός άνθρωπος μου είπε ότι την ώρα που του πήγε μερικά καυσόξυλα, ένας 40χρονος άνεργος πατέρας νεογέννητου ήταν έτοιμος να βγάλει τα παντζούρια του σπιτιού του για να τα κάψει στη σόμπα. Τον πρόλαβε «στο τσακ», μου είπε. Συμβαίνει δίπλα μας, κάθε λεπτό.

            Να κάνουμε ότι μπορεί ο καθένας μας. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 18.12.2013)