η στάθμευση στον Αη Γιάννη

Μετά χαράς διάβασα ότι από την Παρασκευή 26.07.2013 (της Αγίας Παρασκευής, μεγάλη η χάρη της) στον Αη Γιάννη του Αιγαίου θα κυκλοφορεί το ιδιόκτητο λαστιχοφόρο τρενάκι του Δήμου Ζαγοράς-Μουρεσίου, το οποίο θα μεταφέρει δωρεάν τους επισκέπτες-τουρίστες από/προς το λεωφορείο του υπεραστικού ΚΤΕΛ που σταματά ψηλά στην αρχή του περιφερειακού δρόμου.

Άξιον και δίκαιον. Διότι έχουν δει τα μάτια μας πολλούς ανθρώπους όλων των φύλλων, ηλικιών, εθνοτήτων, αποχρώσεων και λοιπών χαρακτηριστικών να ταλαιπωρούνται βαρύτατα ανεβοκατεβαίνοντας φορτωμένοι με αποσκευές και άλλα χρειώδη.

Το γιατί δεν κατεβαίνει το λεωφορείο στο χωριό, είναι επίσης γνωστό. Διότι ενώ στον περιφερειακό μπορεί να κινηθεί άνετα και φτάνει εύκολα μέχρι το παραλιακό parking, φεύγοντας πρέπει να περάσει από τον παραλιακό δρόμο μέχρι τη στροφή της εκκλησίας για να πάρει τον ανήφορο. Σ’ αυτή τη διαδρομή ο δρόμος δεν είναι ελεύθερος. Και δεν είναι ελεύθερος, απλούστατα διότι στον δρόμο παρκάρουν οχήματα πάσης φύσεως όπου υπάρχει, κατά την κρίση των οδηγών, χώρος όπου μπορεί να παρκάρει ένα αυτοκίνητο. Αγνοώντας το πλάτος και τις λοιπές ανάγκες κίνησης των μεγάλων λεωφορείων.

Βεβαίως ο ποδηλατόδρομος, για τον οποίο κάποια στιγμή αισθανθήκαμε περήφανοι οι λάτρεις του τόπου και του ποδηλάτου, έχει ακυρωθεί «τοις πράγμασιν» στο μεγαλύτερο μήκος του. Έρμαιο ο παραλιακός δρόμος στα αυτοκίνητα, ακόμη κι όταν τα δύο μεγάλα parking, με τα οποία ευλογήθηκε ο Αη Γιάννης, διαθέτουν κενές θέσεις.

Ούτε συνείδηση, ούτε νοοτροπία υπάρχει, αυτό είναι δεδομένο. Και η τεχνική λύση του προστατευμένου με κορύνες ποδηλατοδρόμου είναι προφανές ότι δεν επαρκεί (είναι κι αυτό ένα καλό παράδειγμα για όσους εισηγούνταν και εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το ίδιο σύστημα θα μπορούσε να ευδοκιμήσει στον Βόλο). Τι μένει;

Μένει η ανάγκη για σοβαρή, διαρκή αστυνόμευση. Που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καθόλου, και πώς είναι δυνατόν να υπάρξει όταν ολόκληρη η Αστυνομία του Ανατολικού Πηλίου συνοψίζεται σε ένα Τμήμα, στις Μηλιές! Τι να προκάνουν κι αυτά τα λίγα όργανα;

Όμως ο Αη Γιάννης έχει το προνόμιο να διαθέτει Λιμενικό Σταθμό. Κι εδώ αρχίζουν οι απορίες μου.

Στον Βόλο, το Λιμενικό Σώμα ασκεί πλήρη τροχονομικό έλεγχο, τουτέστιν ελέγχει ροή και στάθμευση, μέχρι και αλκοτέστ, στην παραλιακή οδό Αργοναυτών, από το Τελωνείο μέχρι τον Άγιο Κωνσταντίνο. Έχει απολύτως αυτή την αρμοδιότητα και την ασκεί πλήρως, διαβιβάζοντας μάλιστα ταχύτατα τα μη πληρωθέντα πρόστιμα στο Δημόσιο Ταμείο, όπου γίνονται αυτομάτως απαιτητά.

Γιατί, λοιπόν, δεν ασκεί το Λιμενικό Σώμα αυτή την αρμοδιότητα και στην παραλιακή οδό του Αη Γιάννη;

Δεν ξέρω αν ο Δήμος έχει ζητήσει κάτι τέτοιο, δεν ξέρω ποια είναι η απάντηση του Λιμεναρχείου και θα με ενδιέφερε να την μάθω. Υποψιάζομαι ότι θα βασίζεται στην «έλλειψη προσωπικού», δηλαδή στην έλλειψη ενός μέρους αυτών των κατάπτυστων, ανεπρόκοπων και κοπανατζήδων δημοσίων υπαλλήλων, που καθημερινά διογκώνουν το δημόσιο χρέος της χώρας μας (!!).

Πάντως εγώ δεν βλέπω άλλη δυνατότητα, αν θέλουμε ο παραλιακός δρόμος του Αη Γιάννη να μένει ελεύθερος από παρκαρισμένα αυτοκίνητα, ώστε αφ’ ενός να μπορούν να περνούν τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ και τα τουριστικά και αφ’ ετέρου – το και σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μου – να απαλλαγεί ο τόπος απ’ αυτό το απαράδεκτο σιδερόφρακτο μέτωπο που υπάρχει σήμερα.

Εκτός κι αν ο Δήμος Ζαγοράς-Μουρεσίου αποκτήσει, τώρα που σ’ όλη την Ελλάδα διαλύθηκε, πολυπληθή Δημοτική Αστυνομία…

(δημοσιεύτηκε στον βολιώτικο "Ταχυδρόμο" την Τετάρτη 31.07.2013)

...βοήθα καλέ μου, μη φαγωθούμε μεταξύ μας

Στα τέλη του 2009, όταν όλα τα σημάδια έδειχναν την επερχόμενη θύελλα αλλά εμείς ζούσαμε ακόμη «όπως πριν», το μυαλό μου ανέσυρε έναν στοίχο του Κ.Χ.Μύρη από το «Χρονικό» του Γιάννη Μαρκόπουλου, τραγουδισμένο αξεπέραστα το 1972 από τον Νίκο Ξυλούρη.

…Μεγάλωσαν τα γένια μας,

η ψυχή μας αλλιώτεψε,

αγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή του,

βοήθα, καλέ μου, μη φαγωθούμε μεταξύ μας…

Το έγραψα, το τύπωσα σε πολλά αντίτυπα, το κόλλησα πάνω απ’ το γραφείο μου, το μοίρασα σ’ όλους τους συναδέλφους.

Είπα «να δείτε που αυτό θα ‘ναι το πιο σημαντικό στους καιρούς που έρχονται».

Ύστερα άρχισαν οι βροντές, που πάντα προηγούνται της καταιγίδας. Βροντές-ομοβροντίες. Όχι από κανονικά πυροβόλα, από εκτοξευτήρες βομβίδων κρότου-λάμψης και χημικών σκευασμάτων. Τα παλιά εγχειρίδια του καλού κυρίου Γκαίμπελς, συνταιριασμένα με τα νεώτερα του κυρίου Γεωργαλά, ανασύρθηκαν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, στο οποίο χρονοντούλαπο, σημειωτέον, το ίδιο το ΠαΣοΚ τα είχε βάλει επί πατρός, και, αφού πλέον το πιστόλι πάνω στο τραπέζι του Γιώργου είχε γυρίσει κατά πάνω του και κατά πάνω μας, άρχισε η ολομέτωπη επίθεση.

Πρώτα ήρθε κι έσκασε το «μαζί τα φάγαμε», με το οποίο ενοχοποιηθήκαμε αυτομάτως άπαντες και, σχεδόν αμέσως – άλλο που δε θέλαμε – αρχίσαμε να στραβοκοιτάμε τον γείτονά μας, που έπαιρνε επιδότηση για τις ελιές του στα κατσάβραχα, που είχε την κόρη του στο ΙΚΑ, που έπαιρνε αναπηρική σύνταξη, που είχε τρίτο ξάδερφο διαχειριστή ευρωπαϊκού προγράμματος, που είχε ένα κληρονομικό εξοχικό στο Πήλιο, που πήγαινε κάθε τρίτη μέρα στο τσιπουράδικο, που είχε βάρκα και πήγαινε για ψάρεμα, που ψώνισε πέρυσι καινούργιο μηχανάκι, που φώναξε τον υδραυλικό και δεν του ζήτησε απόδειξη.

Ύστερα άρχισαν τα περί φοροδιαφυγής σημαντικά. Αρχίσαμε κι εμείς να απεχθανόμαστε συλλήβδην όλους τους φοροφυγάδες περιπτεράδες, ηλεκτρολόγους και υδραυλικούς, καυστηρατζήδες, συνεργάδες, ψιλικατζήδες, καφετζήδες, γιατρούς, μηχανικούς, δικηγόρους, φαρμακοποιούς, οικοδόμους πάσης ειδικότητος, κουλουρτζήδες, λαϊκατζήδες, ΔΕΗτζήδες και ΟΤΕτζήδες, εμπόρους και εμποράκους, εφοριακούς, δικαστές, στρατιωτικούς, κομμωτές, μαγείρους, συμβούλους γενικώς, δημάρχους, δημοσιογράφους, φωτογράφους, ζωγράφους, εργάτες, αγρότες, φοιτητές (αυτό μου βγήκε αυθόρμητα, ήταν, κάποτε, ένα σύνθημα…), φουρνάρηδες, μανάβηδες και μπακάληδες, όλους τους βάλαμε στο μάτι, δεδομένου ότι μόνο εμείς και κανένας άλλος επί ελληνικής γης ήμασταν πάντα συνεπείς προς τις φορολογικές προς την πατρίδα υποχρεώσεις μας. Μόνο εμείς.

Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση 3

...ύστερα συνέβησαν "δραματικά" γεγονότα:

21.06.2013 παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση οι εκπρόσωποι της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜ.ΑΡ) του προέδρου Φώτη Κουβέλη
24.06.2013 ανασχηματίστηκε η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας (Ν.Δ) - Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (Πα.Σο.Κ) και, επιτέλους, ορίστηκε αντιπρόεδρος και υπουργός εξωτερικών ο διάπυρρος προς Αντώνιον ευχέτης, πρόεδρος κ. Ευάγγελος Βενιζέλος

πήρα μια βαθιά ανάσα. είπα τώρα που μας έγιναν τα τρία δύο (κόμματα, για να μην παρεξηγηθώ...) δεν μπορεί, κάτι το ωραίον θα μας προκύψει.

ταυτοχρόνως η κλεισμένη ΕΡΤ, με τους δυο χιλιάδες τόσους απολυμένους πασών των ειδικοτήτων, συνεχίζει να εκπέμπει κανονικότατα, διαδικτυακά και, προσφάτως, αναλογικά από τον σταθμό του Πηλίου και όχι μόνο.

α ναι! τώρα υπάρχει και αρμόδιος υφυπουργός, ο κ. Παντελής Καψής. έδεσε το γλυκό.

όλα στο μαύρο! στο μαύρο κι άραχλο!!...