κυκλο-φ-οριακα 769 28.05.2014

Βόλος, ο κόμβος του Δημαρχείου

Αγαπητοί αναγνώστες, καλημέρα για εφτακοσιοστή εξηκοστή ένατη φορά στα κυκλο-φ-οριακά.

Ολοκληρώθηκαν, ως γνωστόν, όλες οι εκλογικές διαδικασίες, κέρδη και ζημίες καταμετρώνται και αναλύονται ακόμη, μηνύματα κυκλοφορούν όπως πάντα, κάποια ριζική αλλαγή δεν φαίνεται να προκύπτει ακόμη στο γενικό πλαίσιο της ζωής μας.

Βεβαίως ορισμένες σημαντικές αλλαγές συνέβησαν. Π.χ. στην Περιφέρεια Αττικής ή στον Δήμο Λάρισας. Στον Δήμο του Πειραιά, όπου δημαρχεύει, πλέον, ο ίδιος ο Ολυμπιακός Πειραιώς. Στον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας, όπου οι πολίτες επέλεξαν έναν νέο Δήμαρχο, ο οποίος έχει διατυπώσει κάποιες τεκμηριωμένες επιφυλάξεις για την κατασκευή του νέου γηπέδου της ΑΕΚ μέσα στον ιστό της πόλης (ξέρετε, αυτό το γήπεδο που θα ονομαστεί, λέει, «Αγία Σοφία»…).

Στον νομό μας, πολλές οι αλλαγές. Χαμένη η κα. Λαΐτσου στο Βελεστίνο, κερδισμένος ο κ. Νασίκας, επανέρχεται μετά από χρόνια ο κ. Πρεβεζάνος στη Σκιάθο, επικράτηση του κ. Εσερίδη επί του κ. Χατζηκυριάκου στον Αλμυρό, όπου προσπάθησε να επανέλθει και ο κ. Ράππος αλλά αποκλείστηκε στον 1^ο γύρο. Να επανέλθει προσπάθησε επίσης ο κ. Βακούλας στο Νότιο Πήλιο αλλά δεν τα κατάφερε, νικητής αναδείχτηκε ο νυν κ. Φορτούνας. Οι νυν Δήμαρχοι κκ. Βαφίνης και Βασιλούδης παραμένουν ομοίως στην Αλόννησο και στη Σκόπελο, όπου ο πρώην κ. Περίσσης δεν μπόρεσε τελικά να ανακαταλάβει τον θώκο. Αλλαγή σκηνικού στον Δήμο Ζαγοράς-Μουρεσίου, όπου επανέρχεται ο παλιός κοινοτάρχης κ. Κουτσάφτης. Και στον μεγάλο Δήμο Βόλου, το εντελώς καινούργιο σκηνικό με Δήμαρχο τον κ. Μπέο.

κυκλο-φ-ορακα 768 21.05.2014

Συμπολίτισσες και συμπολίτες, καλημέρα σας και Χρόνια Πολλά στους πολυπληθείς Ελενίτσες και Κωστάκηδες.

Φτάσαμε και στο μετά. Μετά την πρώτη Κυριακή και πριν την δεύτερη. Το αποτέλεσμα του 1^ου γύρου των εκλογών για την Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση είναι πανελληνίως γνωστό. Χωρίς να υποτιμώ την σημασία του 2^ου γύρου σε όλους τους άλλους Δήμους και τις Περιφέρειες, νομίζω ότι εμείς εδώ, στον Βόλο, γράφουμε, πάλι, ιστορία.

Εμείς και ο Πειραιάς, οι δύο πόλεις των Ολυμπιακών, είμαστε οι μόνες που ανέδειξαν (και μάλιστα πρώτους) τους συνδυασμούς ανθρώπων που έγιναν γνωστοί μέσω του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Ο Βόλος και ο Πειραιάς, δύο λιμάνια, δύο τόποι με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ιδιαίτερα υψηλή ανεργία, ιδίως στους νέους ανθρώπους – ποιον προβληματίζει αυτό το γεγονός; Θα μου πείτε «έχει κι αλλού ανεργία» και θα συμφωνήσω, άρα η εξήγηση θα πρέπει να βρίσκεται στα «ιδιαίτερα χαρακτηριστικά».

Με την άδειά σας θα επιχειρήσω μια ανάλυση του αποτελέσματος στον Βόλο, που δεν προέρχεται από καμία αυθεντία ούτε επιδιώκει κανένα αλάθητο. Είναι απλά κάποιες εντελώς προσωπικές διαπιστώσεις, που διαμορφώθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Πρώτη διαπίστωση, η αφενός τραγική και αφετέρου απαράδεκτη εκλογική τακτική του κύριου κυβερνώντος κόμματος, που διατηρεί μια σημαντική δύναμη. Ενώ είχε στη διάθεσή του ένα νέο, και ηλικιακά και πολιτικά, στέλεχος, άγνωστο μεν, άφθαρτο δε, πίσω από το οποίο θα έπρεπε να συσπειρωθεί χωρίς άλλη συζήτηση ολόκληρο το «παλιό» δυναμικό της παράταξης και να δώσει έναν καλόν αγώνα, επέτρεψε, με τις διάφορες παλινωδίες των διαφόρων κέντρων εξουσίας, που προφανώς αναπτύσσονται στο εσωτερικό του, τον απόλυτο κατακερματισμό των δυνάμεών του. Είχαμε και το 2010 κάτι ανάλογο, σε μικρότερη κλίμακα και σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, τούτο που συνέβη το 2014 είναι, κατά την γνώμη μας, πρωτοφανές. Τουτέστιν, απ’ το κακό στο χειρότερο. Το αποτέλεσμα αυτής της σε πολλά εισαγωγικά «τακτικής» ήταν να βρεθούν από νωρίς αρκετά και σημαντικά στελέχη του χώρου σε άλλους συνδυασμούς είτε ευθέως ως υποψήφιοι, είτε ως υποστηρικτές, και εν τέλει ο «επίσημος» συνδυασμός, που συγκροτήθηκε, απ’ όσο καταλάβαμε, χάρη στην παλικαριά του υποψηφίου Δημάρχου και 5-6 άλλων ανθρώπων, να πάρει «ότι περίσσευε». Κύρια ευνοημένος από αυτή τη διαδικασία φαίνεται να είναι ο συνδυασμός της Νέας Εποχής.

Δεύτερη διαπίστωση, ο συγκερασμός των «ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων» στον συνδυασμό της Ευθύνης, που δεν ήταν δυνατόν να συγκαλύψει ή να αποκρύψει την παρουσία του πολιτικού κατεστημένου του τόπου μας την τελευταία, τουλάχιστον, 25ετία. Το σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά…», που δονεί τις κατά καιρούς πορείες, σε συνδυασμό με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα απαξίωσης συνολικά του πολιτικού κόσμου, νομίζω ότι οδήγησε σ’ αυτό το αποτέλεσμα.

Τρίτη διαπίστωση, ο συνδυασμός των Δρόμων, που κατηγορήθηκε εκατέρωθεν ως «κομματικός», ίσως (λέω «ίσως», κι ας μην παρεξηγηθεί, παρακαλώ, από καμία πλευρά) θα μπορούσε να έχει ένα ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα αν είχε έναν νεώτερο, πολιτικά πάντα, επικεφαλής.

Τέταρτη διαπίστωση, το υψηλό ποσοστό της Νέας Εποχής είναι, κατά την γνώμη μου, αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, ένα αποτέλεσμα καθαρής αντίδρασης, μία εκτόνωση συναισθημάτων, σε απλά ελληνικά ένα «αϊ σιχτίρ».

Τα ερωτήματα που τίθενται ενώπιον του 2^ου και τελικού γύρου είναι: α) το πολιτικό προσωπικό της πόλης έλαβε το, περιβόητο πλέον, μήνυμα;; Ιδού ο Βόλος, ιδού και οι αξίες του, ιδού πεδίον δόξης πραγματικής. Ένας συνδυασμός έσπευσε να συστήσει στους ψηφοφόρους του «αποχή» - ποτέ δεν κατάλαβα τι δηλώνει η αποχή, ξέρω απλώς ποιον ευνοεί… Πιστεύω πως οι άλλοι δύο θα πράξουν αυτό που πρέπει. β) εμείς οι συμπολίτες, οι κάτοικοι αυτής της όμορφης μεγάλης πόλης, θα μείνουμε στο, δικαιολογημένο ως ένα βαθμό, σιχτίρισμα ή θα ζυγίσουμε με ψυχραιμία τα ουσιαστικά υπέρ και κατά και θα διαλέξουμε τον σωστό δρόμο;

Η 5ετία που έρχεται, αγαπητοί μου αναγνώστες, δεν θα είναι καθόλου εύκολη, για κανέναν, ούτε, φυσικά, για τις Δημοτικές Αρχές. Τα μηνύματα είναι άσχημα, το νερό πάει για ιδιωτικοποίηση μαζί με τα υδροηλεκτρικά φράγματα, οι παραλίες πάνε για φράξιμο καθώς η Ελλάδα πωλείται, την ακόμη καλύτερη καθαριότητα την εποφθαλμιούν μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα – χρειαζόμαστε Αρχές που να μπορούν να συνθέτουν κι όχι να από-συνθέτουν.

Πρέπει, είναι ανάγκη, να σκεφτούμε πολύ. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 21.05.2014)

κυκλο-φ-οριακα 767 14.05.2014

Συμπολίτες και συμπολίτισσες, καλημέρα

Φτάσαμε στο παρά 3, είναι, πλέον, καιρός να πάρουμε την μεγάλη απόφαση: να εκλέξουμε αυτούς που θα διοικούν την μεγάλη μας πόλη για τα επόμενα πέντε (5) χρόνια. Σημειώστε το αυτό. Σύμφωνα με τον Νόμο 3852/2010, που επέβαλε το πρόγραμμα «Καλλικράτης» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση 1^ου και 2^ου βαθμού, η  θητεία των Δημοτικών και Περιφερειακών Αρχών είναι 5ετής και αρχίζει πάντοτε στις 1 Σεπτεμβρίου του έτους στο οποίο γίνεται η εκλογή τους. Για να γίνει «ομαλά» αυτή η προσαρμογή, ειδικά η πρώτη θητεία (αυτή που ακόμη διανύουμε, δηλαδή), μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 2010, ξεκίνησε στις 1 Ιανουαρίου 2011 και θα ολοκληρωθεί στις 31 Αυγούστου 2014. Οι Αρχές που θα προκύψουν από τις εκλογές της 18^ης και 25^ης Μαΐου 2014 (δεύτερος γύρος) θα αναλάβουν στις 1 Σεπτεμβρίου 2014 και θα παραδώσουν στις 31 Αυγούστου 2019 στις Αρχές που θα εκλεγούν κάπου Μάιο-Ιούνιο 2019. Σαφές;

Σαφές. Άρα πάμε για μια 5ετία, στην οποία ουδείς σ’ αυτή την έρμη χώρα που ζούμε γνωρίζει πώς θα διαμορφωθεί. Όλοι, βέβαια, ακούμε και βλέπουμε αυτά τα πανηγυρικά προεκλογικά περί «Νέας Ελλάδας», όμως εγώ δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι κι αυτοί που τα λένε τα πιστεύουνε κιόλας. Εσείς οπωσδήποτε έχετε κάθε δημοκρατικό δικαίωμα να πιστεύετε ότι θέλετε και να πορεύεστε αναλόγως.

Κάπως έτσι τίθεται το θέμα και στις Δημοτικές εκλογές, κατά την γνώμη μου. Ποιος είναι ο ρόλος του Δήμου στα χρόνια που έρχονται; Κάποτε, αυτοί οι ίδιοι πολιτικοί σχηματισμοί που εξακολουθούν να μας κυβερνούν, μιλούσαν για αποκέντρωση, για Δήμους-κύτταρα δημοκρατίας, για Δήμους-επιχειρήσεις, για τοπικές κοινωνίες ενεργών πολιτών και ένα σωρό άλλα τέτοια όμορφα κι ωραία. Κάποια από αυτά, πάντα από τους ίδιους εμπνευστές και εφαρμοστές, ελεγχόμενους και ελεγκτές ταυτοχρόνως, κατέληξαν σε υπερβολές, εκτροπές, ρουσφετολόγια και λοιπά δεινά. Τα οποία δεινά ήρθαν πάλι οι ίδιοι μετά το 2009 να διορθώσουν μέσω μνημονίων, δανειακών συμβάσεων, «κινητικότητας» και του ίδιου του προγράμματος «Καλλικράτης». Πρόσθεσαν, λοιπόν, στους Δήμους πληθυσμούς και αρμοδιότητες, αφαίρεσαν χρηματοδότηση, προσωπικό και δυνατότητες και τους έκαναν απολύτως εξαρτώμενους από το Κράτος, αφενός μέσω του εφευρήματος της διορισμένης «Αποκεντρωμένης Διοίκησης» και αφετέρου μέσω των προγραμμάτων ελεημοσύνης, με τις πεντάμηνες απασχολήσεις των ανέργων.

Και κάπως έτσι σταδιακά οι λειτουργίες ενός Δήμου διεξάγονται με όλο και μεγαλύτερη δυσκολία, οι δομές υπολειτουργούν ή καταργούνται, οι υποδομές απαξιώνονται και ο Δήμος από καλύτερος φίλος τείνει να μετατραπεί σε εχθρό του πολίτη. Ο Δήμος μετατρέπεται από δημιουργός σε διαχειριστή.

Με αυτή την συλλογιστική είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε ότι αυτές οι εκλογές, οι δεύτερες του Καλλικράτη και οι πρώτες μετά τις εθνικές του 2012 «δεν έχουν σχέση με τα μνημόνια». Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έρχεται αμέσως μετά από τις εργασιακές σχέσεις, την κοινωνική ασφάλιση και την υγεία σε επιπτώσεις από την άσκηση των μνημονιακών πολιτικών.

Αυτά ως γενικό πολιτικό πλαίσιο, που έλεγαν κάποτε και οι καθοδηγητές! Βεβαίως υπάρχει και το θέμα των προσώπων, στις μικρές κοινωνίες που (ευτυχώς) ζούμε. Δεν αντιλαμβάνομαι πώς μπορεί να αγιοποιείται κάθε ένας που δηλώνει «ακομμάτιστος» και να στιγματίζεται κάθε άλλος που είναι κάπου κομματικό μέλος. Οι κακοί και οι καλοί, οι άγγελοι και οι διάβολοι, βρίσκονται παντού γύρω μας, μέσα στην κοινωνία μας, έξω από ή μέσα στους ήδη μεταλλαγμένους κομματικούς σχηματισμούς και συνδυασμούς. Υπάρχουν και κάποιοι που διαρκώς μεταλλάσσονται και δεν ξέρεις ποτέ αν είναι εντός, εκτός ή επί τα αυτά. Το μεγαλύτερο κακό είναι ότι, οι περισσότεροι, γνωριζόμαστε μεταξύ μας σ’ αυτή την πόλη, στους «χώρους», στα στέκια και στις γειτονιές της, και δεν περιμένουμε την υποβολή μιας υποψηφιότητας για να ενημερωθούμε.

Κλείνω εδώ, γιατί αν γράψω έστω και μια λέξη παραπάνω επί του θέματος θα παραβώ τον θεμελιώδη κανόνα αμεροληψίας αυτής της στήλης. Η αλήθεια είναι ότι ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, που ίσως θα απαιτούσαν (οι καταστάσεις…) μία σαφώς αρνητική και μία θετική τοποθέτηση.

Κάντε την εσείς, συμπολίτισσες και συμπολίτες. Καλό βόλι. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 14.05.2014)

κυκλο-φ-οριακα 766 07.05.2014

Δημοτικό Θέατρο Βόλου, για να μην ξεχνάμε

Έντεκα και μία μείνανε (όπως λέγαμε και στον Στρατό, τότε που μετρούσαμε μία-μία τις μέρες). Και 18+1 για τις Ευρωεκλογές. Δημοσκοπήσεις άπειρες, να ζαλίζεται (όπως πρέπει…!) το μυαλό του ανθρώπου, περιοδείες, ψυχολογικοί εκβιασμοί (και πού είσαι ακόμη, οι καλύτεροι θα συμβούν την τελευταία εβδομάδα…) μέχρι ότι θα γίνουμε Ουκρανία αν δεν ψηφίσουμε συγκεκριμένο πολιτικό σχηματισμό ακούσαμε, και στο μεταξύ το «νομοδιαλυτικό έργο» στη Βουλή συνεχίζεται ακάθεκτο, με απαλλαγές προσώπων και επιχειρήσεων από φόρους, εισφορές και ποινικές ευθύνες, με καταστροφή των λαϊκών αγορών (δεν μπορεί να καταστραφούν μόνο οι έλληνες κτηνοτρόφοι, πρέπει να καταστραφούν και οι έλληνες αγρότες), με νέο σχέδιο για την παράδοση των ελληνικών αιγιαλών στον πολυεθνικό τουρισμό – υπάρχει σύστημα, συμπολίτες, η πολυθρύλητη «ανάπτυξη» έχει συγκεκριμένα και καλά μελετημένα βήματα, ζούμε την πλέον ρουσφετολογική περίοδο στην πρόσφατη ελληνική ιστορία και πρέπει να κάνουμε αυτό που μπορούμε για να σταματήσει αυτό το χάλι.

Τα ψηφοδέλτια για τις Δημοτικές-Περιφερειακές εκλογές έχουν συγκροτηθεί, τα προεκλογικά κέντρα είναι έτοιμα, πολλά και διάφορα (ή αδιάφορα…) ακούγονται κάθε μέρα, κι αυτό το αποτέλεσμα στο χέρι μας είναι.

... αχταρμάς

στις 02.05.2014 δημοσιεύσαμε αυτό το πολιτικό σχόλιο στο φατσοβιβλίο:

Καθώς ραγδαίως κατευθυνόμαστε προς τις ελληνικές εκλογές, σκέπτομαι:
Οι πολιτικοί λένε ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού.
Κατά συνέπεια, η επίτευξη του εφικτού είναι τέχνη.
Προκύπτει το φιλοσοφικό ερώτημα: αν για την επίτευξη του εφικτού απαιτείται η σύνθεση ενός αχταρμά πολιτικών, μπορεί αυτό να χαρακτηριστεί ως τέχνη;
Μήπως, εν τέλει, η σύνθεση του αχταρμά καθορίζει την πολιτική των πολιτικών που τον συνθέτουν;

ακολούθησαν φιλικά σχόλια...