κυκλο-φ-οριακα 785 22.10.2014

Ωραίες λιακάδες! Να είστε καλά και να τις απολαμβάνετε, όπως και όπου μπορείτε.

Εμείς με την Βολιώτικη Χορωδία κάναμε το Σαββατοκύριακο μια ωραία εξόρμηση στην Καλαμάτα, τραγουδήσαμε επίσης ωραία, επισκεφθήκαμε την Αρχαία Μεσσήνη, που είναι ένας εκπληκτικός αρχαιολογικός χώρος, όλα αυτά με θαυμάσιο καιρό και 30 βαθμούς θερμοκρασία, και, βεβαίως, επιστρέψαμε με γεμάτη την ψυχή στην πόλη μας. Τώρα ετοιμαζόμαστε να συμμετάσχουμε στην επετειακή εκδήλωση του Πανεπιστημίου για την 28^η Οκτωβρίου. Την ερχόμενη Τρίτη, ανήμερα 28^η, ώρα 19:00, στο αμφιθέατρο «Γιάννης Κορδάτος», στο κτήριο Παπαστράτου. Μετά την προσφώνηση του Πρύτανη κ. Πετράκου και τον πανηγυρικό της ημέρας από τον Καθηγητή κ. Βόγλη, η Βολιώτικη Χορωδία θα εκτελέσει, με την συνοδεία ορχήστρας, ένα μεγάλο μέρος από το «Άξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη και του Οδυσσέα Ελύτη. Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους, και η παρουσία σας ιδιαίτερα επιθυμητή τόσο από εμάς τους χορωδούς όσο και από το ίδιο το Πανεπιστήμιό μας. Σας καλώ να έρθετε, θα είναι μία πολύ ωραία εκδήλωση.

Τέτοια ωραία μας συμβαίνουν σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.

Σε επίπεδο πόλης, πάλι, δεν ξέρω πόσο ωραία είναι τα πράγματα. Καναδυό φορές μέχρι τώρα έχω «προβλέψει» ότι θα περάσουμε έναν ενδιαφέροντα χειμώνα. Είναι φθινόπωρο ακόμη και τα ενδιαφέροντα έχουν ξεκινήσει στο φουλ. Κατ’ αρχήν διαπιστώνω ένα πραγματικό άγχος να γυρίσουν τα πάνω κάτω «μέχρι τα Χριστούγεννα». Μόνιμη επωδός είναι αυτή: μέχρι τα Χριστούγεννα. Δεν καταλαβαίνω γιατί. Και δεν καταλαβαίνω τι το συγκλονιστικό θα συμβεί αυτά ειδικά τα Χριστούγεννα του 2014. Μήπως πρέπει ν’ αρχίσω να συγκλονίζομαι επειδή το παγοδρόμιο, που εδώ και χρόνια λειτουργεί εορταστικά στην πλατεία Ρήγα Φεραίου, θα εγκατασταθεί φέτος, όπως διαβάζω, στην πλατεία Πανεπιστημίου, και προς χάριν του θα ξεριζωθούν τα υπάρχοντα εκεί δέντρα, θα μεταφυτευτούν σε άλλα σημεία της πόλης κι όταν με το καλό φύγει το παγοδρόμιο θα φυτευτούν καινούργια στην πλατεία;!

Ή μήπως πρέπει να αρχίσω να πανηγυρίζω που θα αποκτήσει η πόλη μου λεωφορειολωρίδες βαμένες πράσινες στην Ιάσονος και στην Δημητριάδος, συνοδευόμενες από πλήρη απαγόρευση στάσης και στάθμευσης εκατέρωθεν, και από έξι (6) εσοχές σε κάθε δρόμο, μήκους 10 μ. κάθε μία, οι οποίες θα μένουν κενές προκειμένου να εξυπηρετούν τις φορτοεκφορτώσεις, οι οποίες φορτοεκφορτώσεις εμπορευμάτων θα γίνονται στις ώρες που προβλέπει η ανέκαθεν υπάρχουσα και μη εφαρμοζόμενη δημοτική κανονιστική απόφαση; Όλα αυτά, βεβαίως, αφού θα έχουν αφαιρεθεί οι κορύνες, οι κάδοι και οι θέσεις στάθμευσης για τα μοτοποδήλατα και από τους δύο δρόμους καθώς και οι δύο, αν δεν κάνω λάθος, θέσεις γι άτομα με αναπηρία που υπάρχουν δεξιά κατά την κίνηση στην οδό Ιάσονος και εξυπηρετούν πολύ συγκεκριμένες ανάγκες.

Κι αυτά όλα πρέπει να έχουν γίνει «μέχρι τα Χριστούγεννα». Το λέω ειλικρινά, αδυνατώ να το συλλάβω.

Τα πράγματα, συμπολίτες, είναι σοβαρά. Πολύ φοβάμαι ότι πορευόμαστε προς μία «ολική επαναφορά» σε κυκλοφοριακές καταστάσεις προ επταετίας για την οδό Ιάσονος και προ εξαμηνίας μόλις για την οδό Δημητριάδος – παρά την ύπαρξη, τότε, της Δημοτικής Αστυνομίας και παρά την χρήση γερανού απομάκρυνσης παρανόμως σταθμευμένων οχημάτων. Σε προηγούμενα κυκλο-φ-οριακά συνέστησα να διαβαστούν με προσοχή και να αναλυθούν πλήρως οι μέχρι τώρα αποφάσεις του Δήμου Βόλου γι’ αυτά τα θέματα, από το 2007 μέχρι σήμερα. Καλό είναι επίσης να αναλυθεί από τους αρμόδιους και η λειτουργία της λεωφορειολωρίδας στην οδό Ιάσονος, που εγκαινιάστηκε πανηγυρικά στις 22 Σεπτεμβρίου 2000 (Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο. αν θυμάστε…) και καταργήθηκε επισήμως έναν χρόνο μετά, τον Σεπτέμβριο 2001, και ανεπισήμως (δηλαδή «τοις πράγμασιν») σε λιγότερο από έναν μήνα από την έναρξη λειτουργίας της. Ήταν αυτό «το πιο σύντομο ανέκδοτο, ο λεωφορειόδρομος του Βόλου!», όπως έλεγε και ο Απόστολος Φ. στην προεκλογική εκστρατεία για τις Δημοτικές Εκλογές του 2002.

Τι θυμάμαι κι εγώ! Ειλικρινά, δεν ξέρω πια γιατί συνεχίζω να θυμάμαι.

Το «μάθημα» για το τελικό «ν» στην αιτιατική του αρσενικού άρθρου έπιασε κάποιον τόπο, μένει ακόμη πολύς (τόπος). Είναι κάτι σαν την παραβολή του Σπορέως, όπου «εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού» κι ο σπόρος έπεσε «παρά την οδόν…, επί την πέτραν…, εν μέσω των ακανθών…, εις την γην την αγαθήν… (Λουκ. η’ 4-15), ε! η αγαθή, η εύφορη γη, σπανίζει την σήμερον ημέραν. Διαβάζω «Αναφορά στο Βασίλη Τσιτσάνη, το γνήσιο λαϊκό βάρδο (30 χρόνια από το θάνατό του)» τρία «ν» χρειαζόταν η πρόταση, λείπουν και τα τρία. Έχω φτάσει πια στο «ακραίο» σημείο να παθαίνω κακή προδιάθεση για το όποιο κείμενο ακολουθεί, τι άλλο μπορώ να κάνω;

Φίλοι συμπολίτες, κάτι σαν απελπισία με πιάνει ώρες-ώρες. Για να μην της παραδοθώ οριστικά… τραγουδάω. Το τραγούδι κάνει καλό. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 22.10.2014)