κυκλο-φ-οριακα 796 21.01.2015

Αυτή η στήλη ξεκίνησε την αδιάκοπη, ως τώρα, πορεία της στις 20 Ιανουαρίου 1991 (κυκλο-φ-οριακα 001). Γιόρτασε 15α γενέθλια στις 20.01.2006 (κυκλο-φ-οριακα 521) και 20α γενέθλια στις 20.01.2011 (κυκλο-φ-οριακα 658). Χθες, 20.01.2015, έγινε 24 ετών!
Αυτή είναι η μοναδική φορά στα 24 χρόνια που μεσολάβησαν, που δημοσιεύτηκε με καθαρά πολιτικό περιεχόμενο. Και με το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ για τις βουλευτικές εκλογές στις 25 Ιανουαρίου 2015.  

Και πάλι Καλημέρα. Τρεις και μία, κατά την στρατιωτική ορολογία, για τις εθνικές εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου. Όπου θα αναμετρηθούν δύο βασικά συνθήματα: το «η Ανάπτυξη έρχεται» και το «η Ελπίδα έρχεται».

Πάντοτε τα συνθήματα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τις εκλογικές μάχες της μεταπολίτευσης. Από το «Καραμανλής ή τάνκς» και το «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» στο μονολεκτικό «Αλλαγή», στο «για ακόμη καλύτερες μέρες», στο «υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και τη θέλουμε», στο «λεφτά υπάρχουν». στο «δύναμη ευθύνης» κι αν ξεχνάω και κανένα βασικό, συμπαθάτε με. Ύστερα προέκυψαν μνημόνια και εφαρμοστικοί νόμοι, Ζάππεια, κιβηστίσεις και συγκυβερνήσεις. Και τότε άρχισε να έρχεται η Ανάπτυξη.

Το ακούσαμε, το είδαμε, το κάναμε ανέκδοτο στα καφενεία και στο διαδίκτυο, την περιμέναμε την ανάπτυξη να φανεί απ’ τη γωνία, κι αντί γι’ αυτήν ερχόταν κάθε μέρα και αυστηρότερη λιτότητα.

Κι όσο η Ανάπτυξη αργούσε, τόσο μεγάλωνε η Ελπίδα, κι έτσι φτάσαμε στο σήμερα, στο «τρεις και μία», για την ακρίβεια. Όπου η Ελπίδα έρχεται, και είναι, καθώς διαφαίνεται από τα λεγόμενα αυτών που πραγματικά ξέρουν να διαβάζουν τις πραγματικές σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης, κάπου κοντά ακόμη και στην αυτοδυναμία, βοηθούντος και του εκλογικού νόμου που προηγούμενοι έφτιαξαν, προσαρμόζοντας στα δικά τους μέτρα την θέληση ημών των πολιτών. Τώρα προφανώς τούς γίνεται μπούμερανγκ.

Στις μέρες που απομένουν, δεν μπορώ να φανταστώ τι πρόκειται να ακούσουν τ’ αυτάκια μας και να δουν τα ματάκια μας. Θυμάμαι τι έγινε και στις διπλές εκλογές του 2012, όμως τούτο που ζούμε αυτές τις μέρες είμαι βέβαιος ότι δεν έχει προηγούμενο σ’ αυτή τη χώρα. Μοιάζει με φαινόμενο οργανωμένης τρομοκρατικής επίθεσης, όχι με καλάζνικωφ, βεβαίως-βεβαίως, αλλά με εικόνες και λόγια, μέσα στο καθιστικό μας. Καταστροφές βιβλικού χαρακτήρα μας περιμένουν, αν κάνουμε το «λάθος» και δεν ξαναψηφίσουμε αυτούς που μας έφεραν μέχρι εδώ.

Ψυχραιμία. Ίσως να είναι καλή λύση και μια κλειστή τηλεόραση, είναι πολλοί οι άνθρωποι που δηλώνουν, όχι μόνο τώρα αλλά εδώ και αρκετό καιρό, ότι δεν βλέπουν πια τηλεοπτικές ειδήσεις.

Χρειαζόμαστε, λέω, μια Ελπίδα. Κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, μια καινούργια αφετηρία. Μια πίστη ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, κάτι άλλο μπορεί να γίνει, μήπως και έρθει κάποια στιγμή κι αυτή η πολυθρύλητη Ανάπτυξη, που θα ξεκινάει από τις δικές μας παραγωγικές δυνάμεις.

Εύχομαι την Δευτέρα να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα για όλους μας.

Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 21.01.2015)