κυκλο-φ-οριακα 807 29.04.2015

ο κίμβος Περιφερειακός - Ε.Ο. 34

Φτάσαμε και στο τέλος του Απρίλη του ξανθού, μπροστά μας ο Μάης ο μυρωδάτος, Καλημέρα συμπολίτες. «Καρδιά μου πώς αντέχεις μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές;», συμπληρώνει το γνωστό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη (μουσική και στίχοι) με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση σε πρώτη (και, παραδόξως, μοναδική δισκογραφημένη εκτέλεση, σύμφωνα με το διαδίκτυο). Τόση αγάπη και τόσες ομορφιές. Της φύσης, προφανώς εννοεί ο ποιητής. Και πράγματι είναι όμορφη η φύση αυτή την εποχή, τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι. Πάνω στο βουνό μας υπάρχει ένα όργιο χρωμάτων και υδάτων – είναι αυτά τα ύδατα που τροφοδοτούν τα χρώματα, είναι οι ζωογόνες φλέβες του βουνού, που ξεκινούν από ψηλά, από τις χιονοσκέπαστες μέχρι πριν λίγο κορφές, διακλαδίζονται παντού χορεύοντας και τραγουδώντας και εμπλουτίζοντας τον υδροφόρο ορίζοντα, και καταλήγουν, όσα περισσεύουν, στη γαλάζια θάλασσα του Αιγαίου ή του Παγασητικού. Ευλογία Θεού.

Αλλά και στην πόλη μέσα, καταμεσής, αν κυκλοφορήσει κανείς με τις αισθήσεις σε εγρήγορση βλέπει τις ανθισμένες νερατζιές, μυρίζει την ευωδιά τους, λίγο παραέξω από το κέντρο βλέπει τα τριαντάφυλλα, τις μαργαρίτες, τους πανσέδες, ο Βόλος είναι μια πόλη που ακόμη έχει κήπους, έχει νοικοκυραίους και νοικοκυράδες που αγαπάνε και φροντίζουνε τις αυλές τους, ακόμη και τα μπαλκόνια τους, όσοι πια δεν μπορούν να έχουν αυλές. Τούτη η εποχή είναι, νομίζω, μια καλή ευκαιρία να ξανα-συνειδητοποιούμε κάθε χρόνο σε τι ευλογημένη περιοχή μας έλαχε να ζούμε.

Με κάποια προβλήματα, ναι. Ευλογημένη, όμως. Άλλωστε χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα νομίζω ότι μόνο ο Παράδεισος των πρωτοπλάστων ήταν και είναι.

Τι σεισμός ήταν ετούτος πάλι στα Ιμαλάια! Διάβασα ότι σεισμός τέτοιας ενέργειας, περίπου 8 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ (η κλίμακα αναπτύχθηκε το 1935 στην Νότια Καλιφόρνια, από τους σεισμολόγους Charles Richter και Beno Gutenberg), σ’ αυτή την περιοχή είχε να γίνει από το 1933 και ότι, εκτός των καταστροφικών του αποτελεσμάτων σε ανθρώπους και υποδομές, προκάλεσε και αύξηση του ύψους των Ιμαλαΐων κατά μερικά εκατοστά! Διότι, όπως είπε ο ομότιμος καθηγητής κ. Βασίλης Παπαζάχος, το φαινόμενο, που εξελίσσεται εδώ και εκατομμύρια χρόνια, οφείλεται στη σύγκρουση της Ινδικής με την Ασιατική πλάκα, όπου «η Ινδία “σπρώχνει”, προς τα επάνω και “συμπιέζει” την υπόλοιπη Ασία, η οποία μετατοπίζεται με τη σειρά της, ετησίως, κατά 10 εκατοστά περίπου, με αποτέλεσμα να αυξάνεται, αντίστοιχα, κατά μερικά εκατοστά και το υψόμετρο των Ιμαλαΐων.» Τρομερά πράγματα, τρομερές φυσικές δυνάμεις, απολύτως μη ελεγχόμενες από τον (δήθεν) «επικυρίαρχο» άνθρωπο. Σκαλίζοντας λίγο περισσότερο βρήκα ότι ο μεγαλύτερος ως τώρα σεισμός, μεγέθους 9,5 ρίχτερ, καταγράφηκε στις 22 Μαΐου 1960 στην πόλη Βαλδίβια της Χιλής και ότι είναι, για γεωφυσικούς λόγους, πρακτικά αδύνατο να υπάρξει στη γη ισχυρότερος σεισμός από 9,5 R. Ο Θεός να φυλάει.

Μεθαύριο, λοιπόν, και η Πρωτομαγιά. Τριήμερο, μην το ξεχνάτε. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην γίνεται «χαμός» στους δρόμους, γενικώς. Κρίσιμο σημείο ο κόμβος του Περιφερειακού στον παραλιακό δρόμο Βόλου-Αγριάς. Όπως έχουμε κατ’ επανάληψη σε τούτη ‘δω τη στήλη εξηγήσει, το πρόβλημα οφείλεται κατά κύριο λόγο στον παραλιακό δρόμο, με την μία και μοναδική λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, όπου εξαντλείται τελείως η κυκλοφοριακή ικανότητα. Η πρόσβαση των οχημάτων από τον Περιφερειακό αναμενόμενο είναι να διογκώσει το πρόβλημα, είτε λειτουργούν είτε όχι τα φανάρια, είτε ο κόμβος είναι όπως είναι είτε μετατραπεί (κάποτε;) σε κυκλικό. Οπωσδήποτε η παρουσία τροχονόμων θεωρείται απαραίτητη – η ευστροφία ενός ανθρώπου που αντιλαμβάνεται σε πραγματικό χρόνο τις κυκλοφοριακές ροές σε έναν κόμβο είναι πάντοτε αποτελεσματικότερη από την τυποποιημένη λειτουργία ηλεκτρονικών κυκλωμάτων φωτεινών σηματοδοτών. Πάντως, αισιοδοξείτε! Στην επιστροφή τα πράγματα θα είναι σχετικά καλύτερα εφ’ όσον, βέβαια, εξασφαλισθεί, πάλι με τροχονόμο (δεν γίνεται αλλιώς), η συνεχής ροή οχημάτων από Αγριά δεξιά στον Περιφερειακό. Οι δύο λωρίδες του Περιφερειακού μετά την σήραγγα διπλασιάζουν την κυκλοφοριακή ικανότητα του δρόμου, εκτονώνουν την πίεση.

Στον ίδιο τον Περιφερειακό εμφανίστηκαν ήδη οι πρώτες λακκούβες – ήταν αδύνατον να μην εμφανιστούν. Στην κατεύθυνση προς Νέα Ιωνία, λίγο πριν από τον κόμβο της Ιωλκού, ίσως γιατί στο σημείο κάτι δεν γίνεται σωστά και παρατηρώ συχνά λιμνάζοντα ύδατα. Άντε, λοιπόν, να βρούμε τον αρμόδιον δια την αποκατάστασιν του οδοστρώματος. Αν αληθεύει αυτό που έμαθα, ο Δήμος Βόλου έχει παραλάβει μόνο τα φανάρια, δεν έχει ακόμη παραλάβει τον δρόμο διότι, λέει, θα περιμένει να ολοκληρωθεί η εργολαβία-σκούπα, η οποία εργολαβία έπρεπε να έχει ξεκινήσει εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο. Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι, δηλαδή. Και στο μεταξύ, όπως είναι φυσικό, οι φθορές του δρόμου έχουν αρχίσει. Αναζητείται, λοιπόν, αρμόδιος. Κι αυτό δεν αλλάζει την πάγια, πολλάκις εκφρασμένη θέση μας ότι ο Δήμος Βόλου δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με την συντήρηση ολόκληρου αυτού του έργου.

Στην φωτογραφία ο «επίμαχος» κόμβος. Να περάσετε καλά, γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 29.04.2015)