 |
| το συντριβάνι στην Πλατεία Δικαστηρίων της Λάρισας |
Καλημέρα συμπολίτες. Με ανεβασμένες θερμοκρασίες μας μπήκε ο Μάης, τα μπάνια ξεκίνησαν πολλοί,
καλό καλοκαίρι να ‘χουμε. Ξανα-άνοιξε και η παραδοσιακή «Αύρα» στον παραδοσιακό
Άναυρο, μια χαρά βραδιές θα περάσουμε – βεβαίως και στα άλλα παραλιακά μαγαζιά,
μη νομίσει κανείς ότι έχουμε κάτι, κάνουμε κάποια «διαφήμιση» στην «Αύρα»,
απλώς το αναφέρουμε επειδή ήταν καιρό κλειστή, με δικαστικές διαμάχες κλπ., και
τώρα φαίνεται ότι ξεπεράστηκαν όλα και ξαναμπαίνει σε κανονική λειτουργία.
Πάμε στα υπόλοιπα ενδιαφέροντα.
1. Στις
29 Απριλίου 2015 κατεδαφίστηκε αιφνιδίως
το τετράγωνο συντριβάνι της Πλατείας Ελευθερίας, διότι, όπως δήλωσε ο κ.
Δήμαρχος, το συντριβάνι ήταν παγκόσμια πρωτοτυπία και πατέντα που δεν
λειτουργούσε. «Είναι εστία μόλυνσης και κινδύνου και αυτοί που το κατασκεύασαν
δεν ξέρω γιατί το έκαναν. Όλες οι παρεμβάσεις στις πλατείες είναι κυκλικές»
είπε και δήλωσε ότι υπήρχε βούληση και εμμονή καταστηματαρχών και δικηγόρων να
διαφοροποιηθεί η πλατεία. Για να μαθαίνουν οι νεώτεροι (π.χ. η κα. Πρόεδρος του
ΤΕΕ) και να μην «ξεχνούν» οι παλαιότεροι (π.χ. οι άμεσα εμπλεκόμενοι), τα
κυκλο-φ-οριακά έχουν καταγράψει τα εξής περί αυτού: α) το «αρχικό», κυκλικό
συντριβάνι, που είχε και χρυσόψαρα μέσα και (νομίζω ότι) το νοσταλγούν όλοι οι
παλιοί Βολιώτες, δεν ξέρω πότε κατασκευάστηκε – καλό είναι όποιος ξέρει να το
πει και σ’ εμένα β) αυτό το συντριβάνι κατεδαφίστηκε το 1999 (χωρίς ακριβέστερη
ημερομηνία), επί Δημάρχου Μιχάλη Κουντούρη, όταν είχε εκλεγεί με την στήριξη
της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΚΕ γ) μετά από έξι (6) περίπου χρόνια, επί
Δημάρχου Κυριάκου Μήτρου (μετά τις εκλογές του 2002) ξεκίνησε τον Ιούλιο 2005
και ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο 2005 η κατασκευή του τετράγωνου συντριβανιού με
όλους τους πίδακες, τον φωτισμό κλπ. Φαίνεται ότι η όλη κατασκευή ήταν πολύ
πολύπλοκη και απαιτητική σε συντήρηση – κατά καιρούς άκουγα διάφορα «μυστήρια»
– γεγονός, πάντως, είναι πώς αυτό το συντριβάνι δεν ήταν πολύ συχνά σε πλήρη
λειτουργία – η Τεχνική Υπηρεσία υποθέτω ότι θα ξέρει περισσότερα.
Βεβαίως ούτε «παγκόσμια
πρωτοτυπία και πατέντα» ήταν το κατεδαφισθέν, ούτε «όλες οι παρεμβάσεις στις
πλατείες είναι κυκλικές – μια βόλτα στο διαδίκτυο αρκεί για να αντιληφθεί
κανείς την ποικιλία σχεδίων και
λειτουργιών, στα συντριβάνια όλου του κόσμου. Αλλά και μέχρι την πλατεία
Δικαστηρίων της γειτονικής μας Λάρισας να πάει, φτάνει (φωτογραφία).
Πάει, λοιπόν, κι αυτό το
συντριβάνι, όπως έχουν πάει κι άλλα σ’ αυτή την πόλη (π.χ. στο τρίγωνο μπροστά
στο Δημαρχείο, εκεί όπου τώρα υπάρχει βραχόκηπος και βάρκα, είχε κατασκευαστεί
επί Δημάρχου Πιτσιώρη και καταργήθηκε επί Δημάρχου Μήτρου). Περιμένουμε να
δούμε το καινούργιο.
2. Το θέμα με τα λεωφορεία στον Άναυρο παίρνει διαστάσεις. Τώρα μπήκε, ως «εναλλακτική
πρόταση» του ΤΕΕ, και η οδός Τσιτσιλιάνου στην κουβέντα. Αντί άλλου σχολίου
εμείς συνιστούμε: αφήστε τα πράγματα όπως είναι, αγαπητοί φίλοι, συνάδελφοι
μηχανικοί και διοικητικοί σύμβουλοι του Αστικού ΚΤΕΛ. Μια χαρά λειτουργεί το σύστημα, γιατί πρέπει σώνει και καλά να το
διαταράξετε;
3. Η ρεγκάτα μεγάλων ιστιοφόρων (tall ships regatta είναι ο επίσημος τίτλος) μ’ εκείνα τα υπέροχα
καράβια που μας επισκέφτηκαν από τις 9 ως τις 12 Μαΐου 2010 και πραγματικά μας
άνοιξαν τον νου και την καρδιά (όσοι μπορείτε, διαβάστε στο ιστολόγιό μας τα
κυκλο-φ-οριακά 638), δεν βλέπω να
ξανάρχεται στο λιμάνι μας, παρ’ όλο που φαίνεται ότι πολλοί, πλέον, το
επιθυμούν διακαώς. Κι όσο θυμάμαι τι είχαμε ακούσει τότε, που θα κάναμε μια
τόοοοοσο μεγάλη σπατάλη δημοτικών χρημάτων…!!
4. Ούτε και πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης μας βλέπω – ναι!, συμπολίτες, μια
απαισιοδοξία την έχω, κι όχι μόνο επειδή ο Περιφερειάρχης είναι στην Λάρισα. Κι
από την άλλη μεριά, για να πω και την αμαρτία μου, προτιμώ να μας φτιάξει
επιτέλους εκείνον τον δρόμο μπροστά στο εργοστάσιο αρμάτων κι εκείνο το γεφύρι
στο Αλυγαρόρεμα!
5. Συχνά μας φέρνει ο δρόμος στα όμορφα Χάνια, χρόνια τώρα. Και
κάθε φόρα, λόγω …παράδοσης, κάνουμε μια στάση στην βρυσούλα απέναντι από τον «Λούκουλο» για να πιούμε λίγο κρύο νεράκι
ή/και για να γεμίσουμε τα μπιτόνια μας. Σ’ αυτή την καημένη την βρυσούλα. Η
τελευταία φορά που ασχολήθηκε κάποιος μαζί της ήταν λίγο μετά τις 2 Δεκεμβρίου
2004, όταν, με αφορμή μια δική μας επιστολή, ο τότε Αντιδήμαρχος του Δήμου
Αγριάς κ. Ζάχος (συνονόματος) έδωσε την σχετική εντολή. Έχουν περάσει πάνω από
δέκα χρόνια από τότε και η βρυσούλα καταρρέει, εγώ το νιώθω σαν ντροπή. Δεν την βλέπει κανείς από τον
Καλλικρατικό Δήμο ή, έστω, από τους πολλούς ξενοδόχους-εστιάτορες των Χανίων;
Τέλος
και για σήμερα, να είστε καλά. Γεια σας.(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 06.05.2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου