κυκλο-φ-οριακα 819 02.09.2015

... απλώς, πανσέληνος

Ακόμη μία Καλημέρα, συμπολίτες. Μετά την υπέροχη πανσέληνο του περασμένου Σαββάτου αναπόφευκτα μπήκαμε στον ένατο μήνα του 2015, με το καλό να ... βγούμε. Με υπηρεσιακή κυβέρνηση (διαχρονικός και πάντα επίκαιρος ο στίχος του Μανώλη Ρασούλη «οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει») και ένα θολό και κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο, στο οποίο, μέσα στην αναμπουμπούλα, εμφανίζονται και σχηματισμοί με άτομα από το απώτατο παρελθόν να διεκδικούν είσοδο στην Βουλή – η πεποίθησή μου είναι ότι αυτή η χώρα απαλλάσσεται από «πολιτικά πρόσωπα» μόνο με τον θάνατό τους, ποτέ νωρίτερα...

Όσο για την Ελπίδα, η οποία, ως γνωστόν, πάντα πεθαίνει τελευταία, η πεποίθησή μου είναι ότι υπάρχει ακόμη και μπορεί, σε βάθος τετραετίας να φέρει κάποια καλά αποτελέσματα, π.χ. την δραστική μείωση αυτού του παράλογου, παράνομου και επαχθούς (και όχι απεχθούς, όπως συχνά ακούω και διαβάζω, και μάλιστα από «επαΐοντα» πρόσωπα...) χρέους. Ένας καλός φίλος μού έστειλε μέσω διαδικτύου ένα κειμενάκι, προφανώς γραμμένο λίγο πριν την παραίτηση της κυβέρνησης, σας το παραθέτω αυτούσιο: «Αν ο Τσίπρας υπογράψει θα είναι ίδιος με τους προηγούμενους. Αν δεν υπογράψει θα είναι ανίκανος και θα μας πάει στη ρήξη. Αν πάμε σε ρήξη και νέο νόμισμα θα είναι προδότης γιατί δεν έχει τέτοια εντολή. Αν παραιτηθεί και φύγει θα είναι κότα. Αν δεν παραιτηθεί και αλλάξει κυβερνητικό εταίρο θα είναι λάτρης της εξουσίας. Το θέμα προφανώς δεν είναι ο Τσίπρας ή ο κάθε Τσίπρας. Η συμπλεγματικότητα του νεοέλληνα είναι, που δεν έχει ισορροπία και καθαρό νου. Εννοώ τον συλλογικό εαυτό της χώρας, που είναι διπολικός, τριπολικός και για ψυχιατρείο.» Αυτά, τα συμπεράσματα δικά σας, στην ιστορία υπάρχει και η ρήση του Καωνσταντίνου Καραμανλή περί «απέραντου φρενοκομείου», γεγονός είναι, πάντως, ότι η αυτογνωσία δεν αποτελούσε ποτέ ισχυρό προτέρημά μας ως Λαός.

Τώρα, πλέον, βρισκόμαστε πάλι σε προεκλογική περίοδο για τις 20 Σεπτεμβρίου, κι εμείς λέμε ότι πρέπει και ο Θεός και ο Λαός να βάλει το χέρι του, ώστε να εξυγιανθεί αυτή η άρρωστη κατάσταση.

Στο μεταξύ τα κυκλοφοριακά ζητήματα τρέχουν – η κυκλοφορία πάντα τρέχει, είναι φαινόμενο κοινωνικό και δυναμικό ταυτόχρονα. «Σε εγκατάλειψη ο Περιφερειακός» – και πού ‘σαι ακόμα! Αυτά που τώρα (και έως τώρα) διαπιστώνονται ως ελλείψεις και επικινδυνότητες στην υποδομή είναι τα ανέκαθεν, εκ κατασκευής, που λένε, γνωστά και μη εξαιρετέα, τα οποία αναιρούνται μόνο με μια καινούργια γενική εργολαβία (καλομελέτα κι έρχεται...). Ο δρόμος δεν έχει ακόμη αρχίσει να δείχνει τις αναμενόμενες και φυσιολογικές φθορές που προκαλεί η διέλευση των οχημάτων. Όταν αρχίσει, τότε που υπεύθυνος για την αποκατάστασή τους θα είναι αποκλειστικά ο Δήμος Βόλου, τότε ελάτε να τα πούμε!

Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε ότι ο Περιφερειακός είναι ένας πάρα πολύ χρήσιμος δρόμος και δεν είναι ούτε «καρμανιόλα», ούτε «φονιάς» κι άλλες τέτοιες αηδίες. Είναι, επαναλαμβάνω, ένας πάρα πολύ χρήσιμος δρόμος, που όποιος τον χρησιμοποιεί ήρεμα και με λογική εξυπηρετείται άριστα στις μετακινήσεις του και δεν διακινδυνεύει την σωματική του ακεραιότητα. Σύνεση και λογική χρειάζεται ούτως ή άλλως στην οδήγηση, οπουδήποτε κι αν αυτή διεξάγεται, από τον αυτοκινητόδρομο μέχρι τον κατσικόδρομο.

Τώρα, αυτό που συμβαίνει στον κόμβο στ’ Αστέρια είναι άλλης Κυριακής ευαγγέλιο – διάβασα πάλι για χρόνο διαδρομής 2 ωρών από την Άφησο ως τον Βόλο. Και μου έκανε μεγάλη εντύπωση η αναφορά στο σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας μας περί μη αδρανοποίησης των φωτεινών σηματοδοτών μέχρι τις 11 το βράδυ. Δεν διευκρινίζεται, άρα και δεν ξέρω, αν υπήρχε παρουσία της Τροχαίας ή όχι – χωρίς τροχονόμους, παιδιά, δεν είναι καθόλου εύκολο να «αδρανοποιηθούν» τα φανάρια σ’ έναν τέτοιο κόμβο. Και επίσης δεν έχω αντιληφθεί να έχει γίνει καμία προσπάθεια βελτίωσης της λειτουργίας αυτών των φαναριών, π.χ. με την κατάργηση, εφ’ όσον είναι δυνατόν, της αριστερής στροφής από Βόλο προς Περιφερειακό. Το καλοκαίρι πέρασε και τίποτε επ’ αυτού δεν φαίνεται να έγινε, φαίνεται ότι είναι μια πολύ «δύσκολη» υπόθεση, για την οποία, αν κατάλαβα καλά, πάλι έχουμε κάποια «έριδα» μεταξύ συν-αν-αρμοδίων υπηρεσιών, από τις συνηθισμένες που πάντοτε ανακύπτουν σ’ αυτόν τον τόπο. Άντε, του χρόνου με το καλό, με καινούργια κυβέρνηση και καινούργιο δήμαρχο ...

Μέσα στην πόλη, πώς την βλέπετε εσείς την κυκλοφορία στην οδό Δημητριάδος; Ειλικρινά θα ήθελα πολύ, πάρα πολύ, να ακούσω ή/και να διαβάσω την γνώμη σας. Μέσα στην πόλη, επίσης, μια χαρά το βλέπουμε εμείς το συντριβάνι στην Πλατεία Ελευθερίας, πολύ καλύτερο απ’ το προηγούμενο, για το οποίο πανηγύριζαν δύο (2) Αντιδήμαρχοι το 2005, αν θυμάστε... Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί έπρεπε να γίνει εκείνη η αιφνίδια κατεδάφιση του παλαιού και η χωρίς μελέτη κατασκευή του νέου και να προκληθεί μία ακόμη αναίτια αναστάτωση στην πόλη.

Τέλος και για σήμερα, ας έχομεν το σώμα υγειές και τας φρένας σώας. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 02.09.2015)