κυκλο-φ-οριακα 823 30.09.2015

ένας δρόμος στο Σαν Φρανσίσκο

Καλημέρα, συμπολίτες. Την είδατε την «υπερπανσέληνο» της 27^ης/28^ης Σεπτεμβρίου που συνδυάστηκε με ολική έκλειψη σελήνης; Αν την είδατε, καλώς εκάματε. Αν δεν, θα πρέπει να περιμένετε μέχρι το έτος 2033 για την επόμενη τέτοια σύμπτωση. Τα πράγματα έχουν ως εξής: Η λεγόμενη υπερπασέληνος φαίνεται μεγαλύτερη επειδή απλούστατα το φεγγάρι βρίσκεται στο περίγειο, δηλαδή στο πιο κοντινό σημείο στη γη. Δεν είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο, συμβαίνει περίπου κάθε 412 ημέρες, δηλαδή κάθε έναν χρόνο και κάτι. Εκλείψεις σελήνης, μερικές ή ολικές, συμβαίνουν πολύ συχνά. Όμως ο συνδυασμός υπερπανσελήνου και ολικής έκλειψης σελήνης είναι ένα πράγματι σπάνιο γεγονός. Σκαλίζοντας στο διαδίκτυο βρήκα ότι μέσα στον 20^ο αιώνα συνέβη μόνο πέντε (5) φορές: 1910, 1928, 1946, 1964, 1982, ήτοι με μια περιοδικότητα 18 ετών. Ύστερα αυτή η περιοδικότητα δείχνει να διακόπηκε, δεν ξέρω για ποιον (φυσικό) λόγο. Το φαινόμενο εμφανίστηκε φέτος, 2015, και θα επαναληφθεί το 2033, δηλαδή πάλι μετά από 18 χρόνια – αν κάποιος από τους διακεκριμένους αστρονόμους που διαθέτει η πόλη μας έχει την καλή διάθεση, ας μας διαφωτίσει περαιτέρω, παρακαλώ.

Αρκετές υπεραστικές διαδρομές με αυτοκίνητο έκανε η στήλη όλο το προηγούμενο διάστημα. Πήλιο, Λάρισα, Λεπτοκαρυά, Αλμυρός, Αθήνα, πολλά χιλιόμετρα, πολλές επισημάνσεις (λόγω της γνωστής διαστροφής...). Ας δούμε μερικές: α) Στην Εθνική Οδό αρ. 6, την αποκαλούμενη και Παλαιά Εθνική Οδό Βόλου Λάρισας, τα στέγαστρα και γενικά τα σημεία στάσης των υπεραστικών λεωφορείων παραμένουν στα ίδια απερίγραπτα χάλια, φαίνεται ότι ουδείς ενδιαφέρεται γι’ αυτά, προφανώς ούτε οι ίδιοι οι χρήστες, οι κάτοικοι των πολλών ενδιάμεσων χωριών β) Στην ίδια οδό είναι, κατά την γνώμη μας, εύκολο και χρήσιμο να αντικατασταθούν οι δύο σηματοδοτούμενοι κόμβοι, στις διασταυρώσεις προς Κιλελέρ/Καλαμάκι και προς Χάλκη/Πλατύκαμπο, με μεγάλους υπεραστικούς κυκλικούς κόμβους γ) Ο δρόμος Βόλου-Βελεστίνου «δεν παλεύεται» πλέον, κατά το κοινώς λεγόμενον δ) Στην πόλη της Λάρισας όλα τα οδικά έργα προχωρούν με βήμα ταχύ ε) στην πόλη του Αλμυρού περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε το αποτέλεσμα όλης αυτής της τεράστιας αναστάτωσης που συμβαίνει στην κεντρική πλατεία ε) Στο Πήλιο, μέσα στο οργιώδες πράσινο, οι οδικές υποδομές υποφέρουν από τα νερά – τα νερά που είναι η ευλογία του βουνού – κάποια τοιχία αντιστήριξης στον επαρχιακό δρόμο Χάνια-Κισσός κινδυνεύουν με κατάρρευση στ) Στην βρυσούλα των Χανίων ο κάλαθος των αχρήστων λειτουργεί περίφημα, και μπράβο σ’ αυτόν (ή αυτούς) που τακτικά τον αδειάζει – αυτό αποδεικνύει πόσο απλή υπόθεση, τελικά, είναι η διατήρηση ενός καθαρού περιβάλλοντος.

Και λέγοντας περί περιβάλλοντος, αν τα μάτια μας δεν «έκαναν πουλάκια», είδαμε ένα απορριμματοφόρο του Δήμου, έξω απ’ το σπίτι μας, να παραλαμβάνει την ίδια στιγμή τους δύο πράσινους κάδους και τον έναν μπλε. Τουτέστιν οργανικά και ανακυκλώσιμα απορρίμματα όλα μαζί, με ενιαία προφανή κατάληξη τη χωματερή. Αναρωτιέμαι: γιατί συνέβη αυτό; και συνέβη, άραγε, μόνο εκεί σ’ εμάς; και μόνο εκείνη τη φορά; (δυστυχώς, δεν μπορέσαμε να ξαναπετύχουμε τη στιγμή της αποκομιδής, δεν είναι και τελείως σταθερά τα δρομολόγια των απορριμματοφόρων). Καλό θα ήταν να υπάρχει μια απάντηση, λέμε τώρα, σιγά να μην υπάρξει, απαντήσεις έχουμε καταλάβει ότι δίνονται μόνο για συγκεκριμένα θέματα, σε συγκεκριμένα πρόσωπα και με τον γνωστό, πλέον, συγκεκριμένο τρόπο.

Πάντως το ζήτημα της ανακύκλωσης παραμένει πολύ σοβαρό, οι πολίτες στην μεγάλη τους πλειοψηφία ανταποκρίνονται και η διαβούλευση περί του μέλλοντος έχει ολοκληρωθεί, αν δεν κάνω λάθος, προκρίνοντας το σύστημα της διαχωρισμένης συλλογής στην πηγή, ήτοι στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις. Δεν ξέρω αν κανείς από τους διαβουλευθέντες έχει πλήρη εικόνα του τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα έτσι όπως είναι σήμερα, πάντως την απόφαση την έλαβαν οι άνθρωποι του Δήμου μας και νομίζω ότι κάτι ανάλογο σκέπτεται και η Περιφέρεια για ολόκληρη την Θεσσαλία.

Ξαναγυρνώντας στα παραπάνω, στα των περιπλανήσεών μας στους ελληνικούς δρόμους, ας επισημάνουμε για μία ακόμη φορά και το ότι το καθεστώς των διοδίων πολύ καλά κρατεί. Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα τα διόδια μένουν, όπως θα ‘λεγε και ο αείμνηστος Μανώλης Ρασούλης. Και κάποιες «πολύ έντονες» διαμαρτυρίες Αρχών, Περιφερειαρχών και Βουλευτών της Θεσσαλίας, δεν τις ακούω πια, εσίγησαν. Εύχομαι ολόψυχα να μην ξαναϋπάρξει αφορμή για να ξαναακουστούν...

Τα παρτεράκια στην οδό Δημητριάδος συνεχίζονται «κανονικά». Λέτε να προβλέφθηκαν σε συνδυασμό με τα λαμπιόνια αξίας (άκουσον! άκουσον!) 100.000 € ως Χριστουγεννιάτικος διάκοσμος; Πάντως εγώ είμαι πολύ ευτυχής που ζω σε μια τόσο πλούσια πόλη, που μπορεί και ξοδεύει άνετα εκατό χιλιάρικα για δεκαπέντε μέρες γκλαμουριάς. Κι εσείς που γκρινιάζετε είστε εχθροί, απεχθείς και επονείδιστοι.

Να διατηρήσουμε την διανοητική, ψυχική και σωματική μας υγεία, αυτό είναι το πιο σημαντικό, συμπολίτες μου. Στην φωτογραφία ένας από τους πιο περίεργους αστικούς δρόμους στον κόσμο, στο Σαν Φρανσίσκο. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 30.09.2015)