Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

κυκλο-φ-οριακα 806 22.04.2015

...τα κάγκελα του Σένγκεν


Χριστός Ανέστη. Και η Ανάστασή του έφερε μαζί την Άνοιξη. Μια πραγματική Λαμπρή, μια μέρα Ελληνικού Πάσχα, που, προσωπικά μιλώντας, μας έφτιαξε τη διάθεση. Και μας επέτρεψε να … εκτονωθούμε στον περιστρεφόμενο οβελία, με όλα τα συμπαρομαρτούντα, πλην κοκορετσίου, διότι αυτή την ταλαιπωρία της κατασκευής ομολογουμένως δεν την αντέχουμε.

Ήθη και έθιμα του Πάσχα στην χειμαζόμενη πατρίδα μας, που ότι και να γίνει (που να λυσσάξουν, δηλαδή, οι «εταίροι» μας…) δεν πρόκειται να αλλάξουν. Παρ’ όλο που έτυχε να ακούσω μια ραδιοφωνική εκπομπή με δύο κυρίες παρουσιάστριες, όπου μία ακροάτρια έστειλε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα και ευχήθηκε «Χριστός Ανέστη, αγάπες μου!». Λέει, λοιπόν, η μία κυρία «Καλά, λέμε ακόμη Χριστός Ανέστη;» και απαντάει η άλλη κυρία, πλήρης αυτοπεποιθήσεως, «Α!, βέβαια, Χριστός Ανέστη λέμε μέχρι του Αγίου Πνεύματος.» Ουδέν περεταίρω σχόλιον εγώ, άλλαξα σταθμό στο ραδιόφωνο.

Όμως στον άλλον σταθμό το θέμα του αναλόγων προσόντων εκφωνητή ήταν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Ένα θέμα για το οποίο ο καθένας λέει ό,τι θέλει ή ό,τι νομίζει ότι θέλει, χύνει κροκοδείλια δάκρυα ή αναθεματίζει θεσμούς, πρόσωπα και αξίες. Κατά την γνώμη μας, η Ελλάδα, η Ιταλία και η Μάλτα καλούνται να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση που είναι νομοτελειακό αποτέλεσμα της «υψηλής» πολιτικής στην Μεσόγειο των Ηνωμένων Πολιτειών και των Ευρωπαίων συμμάχων τους. Στην δική μας θάλασσα, στην mare nostrum των Ρωμαίων, εκεί όπου γεννήθηκαν όλοι οι πολιτισμοί. Σκέφτομαι συχνά ότι ίσως αυτό να αποτελεί ένα είδος εκδίκησης αυτών των μικρόμυαλων λαών, που δεν έχουν την ευλογία να ζουν στην Μεσόγειο – και προσπαθούν, χρόνια τώρα, να την καταστρέψουν. Ισραήλ, Παλαιστίνη, Λίβανος, Ιράκ, Συρία, Αίγυπτος, Αλγερία, Λιβύη, ένα απέραντο χάος, κι ο Μεγάλος Αρχηγός μια χαρά παίρνει τα πετρέλαια, πουλάει τα όπλα και καταστρέφει τις ζωές. Συνθήκη Σένγκεν (Schengen είναι μία κωμόπολη του Λουξεμβούργου) και δύο Συμφωνίες του Δουβλίνου (Dublin, η πρωτεύουσα της Ιρλανδίας) υποχρεώνουν την Ελλάδα (μάλιστα κύριοι, την υποχρεώνουν) να παλεύει μόνη της – δεν ξέρω τι σκέφτονταν οι δικοί μας πολιτικοί εκπρόσωποι όταν έβαζαν την υπογραφή της Ελλάδας κάτω από αυτά τα δεσμευτικά νομικά κείμενα.

Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

κυκλο-φ-οριακα 805 08.04.2015



Καλημέρα και Χρόνια Πολλά, συμπολίτες. Μεγάλη Τετάρτη σήμερα, 12 Απριλίου είναι το Άγιον Πάσχα φέτος. Και δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, η γιορτή της Ανάληψης του Χριστού συμπίπτει, φέτος, με τη γιορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στις 21 Μαΐου 2015. Σκαλίζοντας εγώ το μυαλό μου δεν βρήκα να θυμάμαι, από το 1953 μέχρι σήμερα, άλλη τέτοια σύμπτωση, που να γιορτάζουν μαζί οι δύο μεγάλοι Ιεροί Ναοί της πόλης μας. Αλλά επειδή το μυαλό μυαλό είναι και μπορεί να χάνει, έκανα έναν έλεγχο σε όλα τα Πάσχατα, από το 1900 και μετά. Και βρήκα ότι πράγματι είναι μια σπάνια σύμπτωση. Σε ολόκληρο τον 20ο αιώνα αυτό συνέβη μόνο δύο φορές, το 1931 και το 1936! Στον 21ο αιώνα, μέχρι το 2099 δηλαδή, συμβαίνει φέτος, 2015, και θα συμβεί ακόμη δύο μόνο φορές, το 2026 και το 2099 (σύνολο τρεις φορές). Καλά να είμαστε να τις ζήσουμε κι αυτές…
Αυτό το «μυστήριο» με τις ημερομηνίες του ορθόδοξου και του καθολικού Πάσχα, που ξεκινούν από τον ίδιον ακριβώς «δογματικό» καθορισμό που έκανε η Α’ Οικουμενική Σύνοδος, το 325 μ.Χ. στην Νίκαια της Βιθυνίας (σημερινή πόλη Ιζνίκ – εις Νίκαιαν – στην επαρχία Προύσας της Τουρκίας) «Το χριστιανικό Πάσχα πρέπει να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την Πανσέληνο, που θα γίνει κατά την ημέρα της εαρινής ισημερίας ή μετά από αυτήν. Αν η πανσέληνος γίνει Κυριακή τότε το Πάσχα θα εορτάζεται την επομένη Κυριακή.» (πηγή: www.eortologio.gr) αλλά άλλοτε συμπίπτουν κι άλλοτε αποκλίνουν μεταξύ τους μέχρι και πέντε (5) εβδομάδες, είναι μια πολύ μπερδεμένη ιστορία, που έχει να κάνει με το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Ημερολόγιο (το σήμερα χρησιμοποιούμενο, που η καθολική εκκλησία το εφάρμοσε το 1582 και η ορθόδοξη το 1924), με τον μεγάλο Αθηναίο αστρονόμο Μέτωνα, που καθόρισε το 432 π.Χ. τον σεληνιακό κύκλο (ή συνοδικό μήνα = 29,530588 ημέρες) και τον ηλιακό κύκλο (ή τροπικό έτος = 365, 242199 ημέρες), αλλά και με το σχίσμα των εκκλησιών, που οριστικοποιήθηκε το 1054 μ.Χ.

Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

κυκλο-φ-οριακα 804 01.04.2015

Σύραγγες Στυλίδας σε φάση κατασκευής (2007-2015)


Ευτυχώς, τελείωσε ο Μάρτης-γδάρτης. Τι πράμα ήταν και τούτο φέτος, ολάκερος ο Μάρτης βροχερός, ψυχρός κι ανάποδος; Άντε να δούμε τι σόι Πάσχα θα κάνουμε Είναι πρωταπριλιά σήμερα, αλλά καμία όρεξη δεν έχω να σας πω κι άλλα ψέματα – μας φτάνουν, θαρρώ, αυτά που ακούμε καθημερινά κι από παντού. Και στην ωραία μας πόλη, εδώ κι αν ακούμε…

Πάλι και ξανά έγινε η πόλη μας θέμα «πανελλαδικής εμβέλειας», δεν μπορώ να ξέρω πόσο ευχαριστημένοι είστε μ’ αυτή την κατάσταση, αγαπητοί μου συν-πολίτες. Αν είστε, πολύ καλά, δικαίωμά σας είναι, συνεχίστε. Αν δεν είστε, νομίζω ότι είναι καιρός να το πείτε, καιρός να μιλήσετε.

Μέγας θόρυβος και φέτος για τον μη αποχιονισμό του δρόμου Χάνια-Κισσός, που περνάει μέσα από το Χιονοδρομικό Κέντρο και εν μέρει χρησιμοποιείται από τους σκιέρ (προσωπικά, με το σκι καμία σχέση…). Θεωρώ ότι είναι υπερβολικός και αδικαιολόγητος ο θόρυβος, όσο υπάρχει ανοιχτό το «κανονικό» κύκλωμα του Πηλίου, η Εθνική Οδός 34α μέσω Χανίων και 34 μέσω Τσαγκαράδας. Κανένα χωριό δεν μένει αποκλεισμένο. Και θεωρώ επίσης, και ας με συγχωρέσουν όλοι οι υπέρμαχοι του έργου, κατασπατάληση πόρων την κατασκευή ενός δρόμου παράκαμψης του Χιονοδρομικού Κέντρου. Νομίζω ότι ο Νομός έχει άλλες, πολύ πιο σοβαρές προτεραιότητες για οδικά έργα στο Πήλιο, όπως τις κατολισθήσεις στο Ξουρίχτι, τα εφτά (αν θυμάμαι καλά το νούμερο) γεφύρια πάνω απ’ τα μεγάλα ρέματα της ανατολικής πλαγιάς, την παράκαμψη Ζαγοράς (που έχει ξεκινήσει και παραμένει σταματημένη), την παράκαμψη Πορταριάς (που δεν έχει καν μελετηθεί), την παράκαμψη Αγριάς (έργο ώριμο από πάσης απόψεως), την παράκαμψη στο Μετόχι. Κι ακόμη, εκτός ορεινού όγκου, την ανακατασκευή του δρόμου Βόλου-Βελεστίνου που «χορεύει», την νέα γέφυρα στο Αλυγαρόρεμα, την συμπλήρωση του Περιφερειακού Δρόμου με το τμήμα Μπουρμπουλήθρα-Ανισόπεδος Κόμβος Λαρίσης. Στους καιρούς που ζούμε χρειάζεται αυστηρή ιεράρχηση προτεραιοτήτων, και θεωρώ ότι σε μια τέτοια ιεράρχηση το οδικό έργο παράκαμψης του Χιονοδρομικού Κέντρο έρχεται τελευταίο. Με το συμπάθιο.