 |
| από εκεί αρχίζει το χάος ... |
«Από Αύγουστο
χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι»; Όχι κυρία μου, δεν το δεχόμαστε, κάνουν και οι αθάνατες
ελληνικές παροιμίες λάθος. Μια χαρά καλοκαιρινός μήνας είναι κι ο Σεπτέμβρης,
απλώς είναι μήνας «ανασυγκρότησης». Μήνας σχεδίων – πολλά από τα οποία
επανέρχονται ως τέτοια εδώ και αρκετούς Σεπτέμβρηδες…
Και μήνας επιστροφών.
Στην πόλη, στα θρανία, στις επιχειρήσεις, στον ΕΝΦΙΑ ή/και στην ΔΕΗ («είδες η
ΔΕΗ;» μετά από πόσα χρόνια επανήλθε στις οθόνες μας αυτό το πανέξυπνο σύνθημα;),
επιστροφή στην χορωδία μας, επιστροφές γενικώς για τους παλαιότερους, έναρξη
για τους νέους μαθητές και φοιτητές.
Φέτος περιμένουμε κι ένα καινούργιο τηλεοπτικό τοπίο στην καινούργια χρονιά, καθώς ο διαγωνισμός για
την κατοχύρωση των τεσσάρων (4) τηλεοπτικών συχνοτήτων πανελλαδικής εμβέλειας
ξεκίνησε ήδη χθες Τρίτη 30 Αυγούστου 2016 (καταγραφή για την Ιστορία) με οκτώ
(8) διεκδικητές – ο ένας στους δύο κερδίζει. Και ναι μεν γκρίνια και πολιτικές δηλώσεις
και ενστάσεις και προσφυγές και αλληλομαχαιρώματα και πλήθος βλακείες στα
τηλεκαφενεία από σχετικά σχετικούς και παντελώς άσχετους, αλλά Τρίτη πρωί όλοι
οι μεγάλοι διεκδικητές-αστέρες στην ουρά μπροστά απ’ το φυλάκιο της πύλης να
πάρουν το καρτελάκι τους, με τη βαλιτσούλα τους ή το σακβουαγιάζ τους σαν να
πηγαίνανε σε εκδρομή. Μια χαρά, με υπομονή, τάξη και ασφάλεια, σαν πρωτάκια την
πρώτη μέρα στο σχολείο. Πολύ, μα πάρα
πολύ μου άρεσε αυτή η εικόνα, συμπολίτες, μετά από 27 ολόκληρα χρόνια
πλήρους ασυδοσίας...
Κι έτυχε (ή μήπως πέτυχε;) τις ίδιες μέρες που το άλλο
παρακράτος, αυτό του ποδοσφαίρου, έφαγε την δική του σφαλιάρα από την μαμά-συνομοσπονδία, την οποία μονίμως επικαλούνταν
μαζί με το «αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου» για να καταστρατηγεί διαρκώς τους
νόμους. Από ότι φαίνεται (μεγάλο λόγο μη λες…) η Κυβέρνηση μ’ αυτόν τον
«κουζουλό» Κεφαλλονίτη του αθλητισμού την κάνει καλά την δουλειά της, καιρός
είναι να κάνει και η Δικαιοσύνη την δική της, μπας και απαλλαγούμε και από τις
διάφορες εγκληματικές οργανώσεις του ταλαίπωρου αυτού χώρου.
Όσο για τα τηλεοπτικά κανάλια, έξυπνη βρήκα μια παράφραση
των στίχων του Νίκου Γκάτσου, που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο:
«Να
δώσει η Μεγαλόχαρη κι η Παναγιά η Κανάλα
Να γίνουνε ωσάν την ΕΡΤ και τα κανάλια τ’ άλλα»
Στο οποίο διαδίκτυο, που λέτε, και συγκεκριμένα
στο φατσοβιβλίο, κάποιος συμπολίτης έβαλε θέμα κατάργησης της λεωφορειολωρίδας
στην οδό Δημητριάδος, στην οποία, ως γνωστόν, η κυκλοφορία διεξάγεται σε μία
και μόνη λωρίδα. Και έτσι άρχισε μία ακόμη «επανάσταση του πληκτρολογίου» όπου
άνθρωποι γνωστοί και μη εξαιρετέοι, εκπρόσωποι φορέων, οι ίδιοι που επί εννιά
(9) χρόνια αναμασούν κλαψουρίζοντας τα ίδια και τα ίδια ψέματα, ξαναβρήκαν
ευκαιρία να τα βάλουν με τις … κορύνες!! Χωρίς, φυσικά, να διατυπώνουν άλλη
πρόταση, αγανακτισμένοι όμως με τους
πάντες και τα πάντα επί γης. Καναδυό «φωνές της λογικής», δοκιμασμένων και
άξιων «συνομιλητών», που προσπάθησαν να βάλουν την διαδικασία σε σωστή βάση,
τίποτε δεν κατάφεραν. Στο τέλος παρενέβη και η τρισδιάστατη (επί το ελληνικόν 3D…) απεικόνιση της φανταστικής πόλης και όλα ολοκληρώθηκαν
κάπως έτσι. Χωρίς, φυσικά, επί της ουσίας να έχει υπάρξει οποιασδήποτε μορφής
«θέση» υπέρ ή κατά της κατάργησης της λεωφορειολωρίδας στην οδό Δημητριάδος.
Αυτή είναι, συμπολίτες, η κατάσταση σ’ αυτό το διαρκώς
διαστελλόμενο σύμπαν του διαδικτύου. Μια διαρκής «αγανάκτηση», ένα μίσος
εναντίον των πάντων εκτός αυτού του εαυτού, μια απαξίωση κάθε προσπάθειας,
χωρίς γνώσεις (αστείο πράγμα…), χωρίς φίλτρα (τι ν’ τούτα…), χωρίς αρχές (μόνο
εξουσίες…), η πλήρης επικράτηση του ξερολισμού και του εξυπνακισμού επί παντός
του επιστητού.
Θυμάμαι πολύ συχνά (και κλαίω…) έναν στίχο του Διονύση
Σαββόπουλου, που λέει «Αξίζει αλήθεια ν’ ανεχτείς το σκυλολόι αυτού του Άδη,
μόνο για να συναντηθείς με τους δικούς σου για ένα βράδυ;».
Ανέχομαι, λοιπόν, ένα μεγάλο «σκυλολόι»
μόνο και μόνο για να μπορώ να επικοινωνώ κάπου-κάπου, όταν η διάθεση ή η ανάγκη
το προστάζει, με κάποιους δικούς μου ανθρώπους. Αλλά μέχρις ενός ορίου φτάνει η
ανοχή μου, ύστερα εκκαθαρίζω τμήμα
της κόπρου του Αυγείου.
Το ίδιο σας συνιστώ να κάνετε κι εσείς. Και να δείτε πόσο
καλά θα αισθανθείτε.
Την επόμενη φορά θα σας πω περισσότερα για τον αγαπημένο
μας Αη Γιάννη. Να είστε καλά και να ξαναβρεθούμε. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Πέμπτη 01.09.2016 διότι το ηλεμήνυμα δεν έφτασε εγκαίρως)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου