κυκλο-φ-οριακα 874 25 Ιανουαρίου 2017

η ΔΕΥΑΜΒ στ' Αστέρια

Καλημέρα συμπολίτες. Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός (εξ Αριανζού, κοντά στην Ναζιανζό της νοτιοδυτικής Καππαδοκίας, γράφει η Βικιπαίδεια, η διαδικτυακή ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια) ή Θεολόγος, 329-25 Ιανουαρίου 390 μ.Χ., ένας από τους τρεις ιεράρχες, «τους τρεις μεγίστους φωστήρας της Τρισηλίου Θεότητος». Χρόνια πολλά στους Γρηγόρηδες και τις Γρηγορίες.

Και, βέβαια, ας αρχίσουμε να κουνάμε μαντήλι αποχαιρετισμού στην πρώτο μήνα του χρόνου. Πότε ήρθε, πότε φεύγει ντιπ δεν το καταλάβαμε. Εκείνο που καταλάβαμε καλά είναι ότι σε τούτη την πόλη δεν θα ξημερώνει, πλέον, μέρα, που να μην συμβαίνει κάποιος «πόλεμος». Ο καθείς και τα όπλα του ή «εξόριστε ποιητή στον αιώνα σου λέγε, τι βλέπεις;».

Πολλές φορές τον τελευταίο καιρό εμείς εδώ αναφερθήκαμε στο Χιονοδρομικό Κέντρο και τον σημαντικό ρόλο που παίζει στην τουριστική προκοπή του τόπου μας. Και ξέρουμε καλά ότι δημιουργήθηκε το 1967 με πρωτοβουλία του πάντοτε πολύ δραστήριου Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου (ΕΟΣ) Βόλου και από το 1997 την διαχείρισή του έχει αναλάβει αρχικά η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας δια της Αναπτυξιακής Εταιρείας Μαγνησίας (ΑΝΕΜ), και με τον Καλλικράτη η Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας και Β.Σποράδων δια της Εταιρείας «Κενταύρων Όρος», τέλος. Όπως όλα σε τούτον τον τόπο έχει και το Χιονοδρομικό Κέντρο περάσει μέσα από χίλια-μύρια κύματα, από ημέρες δόξης και ημέρες απαξίωσης, έχει μελετηθεί και ξαναμελετηθεί (και τώρα μαθαίνω ότι ξαναματαμελετιέται) η λειτουργία του και οι αναπτυξιακές δυνατότητές του, τα οικονομικά στοιχεία του ήταν πάντοτε το μεγάλο αγκάθι. Αγκάθι και ο μηχανολογικός εξοπλισμός του, κάποια στοιχεία του οποίου βρίσκονται εκεί έκτοτε, τουτέστιν από το 1967-68, τουτέστιν είναι σήμερα ετών συναπτών 50.

Βεβαίως συντηρήσεις έχουν γίνει πολλές όλα αυτά τα χρόνια, χρήματα πολλά έχουν επενδυθεί και πολύ καλά έκαναν. Και επίσης βεβαίως χρήματα πολλά απαιτούνται και για την συνέχεια.

Καθώς, που λέτε, όλα αυτά εξελίσσονται, την περασμένη Κυριακή συμβαίνει το μοιραίον: παθαίνει βλάβη το λιφτ και 25 άνθρωποι βρίσκονται καθισμένοι στο κενό – ευτυχώς όλοι σώοι και αβλαβείς. Κάτι που είχε να συμβεί, αν κατάλαβα σωστά αυτά που διάβασα, 20 χρόνια (τουτέστιν από το 1997;). Από εκεί και μετά χάθηκε πάλι η μπάλα στην όμορφη πόλη μας. Μόλις είχαμε σχεδόν τελειώσει με τον πόλεμο του νερού άρχισε ο πόλεμος του λιφτ και αναγγέλλεται ένας νέος πόλεμος του βιολογικού καθαρισμού (κάτι σαν τριακονταετής πόλεμος μοιάζει όλο αυτό…). Και δεν μπορώ να καταλάβω ποιο ακριβώς είναι το αντικείμενο, τα λάφυρα, δηλαδή αυτών των μαχών.

Κι αυτά την ώρα που καθυστερεί πολύ το έργο του αντλιοστασίου της αποχέτευσης της Αγριάς στο πάρκο στα Αστέρια. Συγγνώμη που ρωτάω, αλλά εκεί δεν ήταν που έπρεπε απαραιτήτως, κατεπειγόντως και ανυπερθέτως να γίνει εκεί και τότε το έργο διότι αλλιώς θα χανόταν η χρηματοδότηση; Αυτό δεν ήταν το επιχείρημα που έπεισε, τελικά, τους αρμόδιους δικαστές; Ο χρόνος δεν ήταν που δεν επέτρεπε την διερεύνηση της δυνατότητας κατασκευής του αντλιοστασίου στην περιοχή του κόμβου του Περιφερειακού; Τι λάθος κάνω;

Ομοίως καθυστερεί και η μετατόπιση του ανατολικού πεσσού του υδραγωγείου της αρχαίας Δημητριάδας, εκεί στον δρόμο των Νέων Παγασών. Η δική μας άποψη, ευθαρσώς εκφρασμένη, είναι ότι όλη αυτή η φασαρία είναι ιδιαιτέρως περίπλοκη, πολυδάπανη και εντελώς περιττή. Απεναντίας πολύ απλή, δαπανηρή οπωσδήποτε αλλά και απολύτως απαραίτητη είναι μια καινούργια γέφυρα στο Λυγαρόρεμα, λίγο παρακεί στον ίδιο δρόμο – κανείς δεν ασχολείται μ’ αυτό.

Ωσαύτως καθυστερεί και η μεταφορά της Αργούς (του πλοίου, εννοείται) από την στεριά του Παπαστράτου στην θάλασσα του Παγασητικού. Κι έρχεται καινούργιος χιονιάς, λένε τα δελτία…

Αλλά αρκετά για σήμερα, θα έχει και τον Φλεβάρη κυκλο-φ-οριακα. Στην φωτογραφία το κατεστραμμένο πάρκο στα Αστέρια, όπως το φωτογραφίσαμε αυτοπροσώπως ανήμερα την Πρωτοχρονιά του 2017, στον περίπατό μας από τον Βόλο στην Αγριά μ’ εκείνη την υπέροχη λιακάδα. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 25.01.2017)