κυκλο-φ-οριακα 891 31 Μαΐου 2017

1453 φορτηγά!! τι συνειρμός!

Ιστορικές στιγμές στην Ελλάδα, συμπολίτες. Απεβίωσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ετών 99, εκρηκτικός μηχανισμός στην αλληλογραφία του πρώην Πρωθυπουργού Παπαδήμου, βαρύτατες ποινές στον Παναθηναϊκό για τα επεισόδια στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, ειδική συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας για το RDF στην ΑΓΕΤ και πόλεμος ανακοινώσεων, αναμονή για κατασκευή πολλών κυκλικών κόμβων στην πόλη (με σύνθημα «φτιάξε κι εσύ ένα κυκλάκι, μπορείς»…), σπασμένα τζάμια στο όχημα εξωτερικών μεταδόσεων του τηλεοπτικού σταθμού ASTRA, αναστάτωση στους ποδοσφαιρικούς κύκλους της πόλεως λόγω ελεύσεως νέας, πέμπτης τον αριθμόν, ομάδος Γ’ Εθνικής Κατηγορίας, αυτοκτονία ενός 46χρονου συμπολίτη, και ο Καιρός να μην έχει, ακόμη, σταθεροποιηθεί ως καλοκαίρι.

Ιστορικές στιγμές. Μαζί και η 564^η επέτειος από την άλωση της Πόλης. Και διαβάστε την αυτολεξεί δημοσίευση του CNN Greece στην ιστοσελίδα του, στο διαδίκτυο φυσικά: «Μια μεγαλειώδης παρέλαση 1453 φορτηγών πραγματοποιήθηκε στο τρίτο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, το οποίο βρίσκεται υπό κατασκευή, με αφορμή την 564η επέτειο από την άλωση της Πόλης στις 29 Μαΐου 1453. Η κατασκευαστική εταιρεία που έχει αναλάβει το έργο προσπάθησε με αυτό τον τρόπο όχι μόνο να τιμήσει την επέτειο, αλλά και να κατακτήσει μια θέση στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες. Όπως μεταδίδει η Hurriyet Daily News, η παρέλαση των φορτηγών κράτησε μία ώρα και 47 λεπτά, ενώ οι προετοιμασίες κράτησαν περίπου εφτά ώρες. Στο εγχείρημα αυτό συμμετείχαν περίπου 3.000 άνθρωποι και η πορεία που κάλυψαν χωρίς διακοπή ήταν συνολικά 3,2 χιλιόμετρα. «Όταν ολοκληρωθεί το αεροδρόμιο είμαι βέβαιος ότι θα τελειώσει μια εποχή και θα ξεκινήσει μια άλλη, όπως έγινε με την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης το 1453», είπε ο CEO (σσ. διευθύνων σύμβουλος) της εταιρείας ανοικοδόμησης του αεροδρομίου, Γιουσούφ Ακτσιάογλου.» Από εκεί και η φωτογραφία, τα φορτηγά είναι εκείνα τα μπιμπικάκια που φαίνονται στον κεντρικό διάδρομο του αεροδρομίου.

Δεν έχω λόγια για την ανθρώπινη φαντασία. 1453 φορτηγά, τι συνειρμός!, ομολογώ ότι δεν θα τον έκανα ποτέ. Αλλά μάλλον γι’ αυτό δεν είμαι ούτε Διευθύνων Σύμβουλος, ούτε, πολύ περισσότερο, Τούρκος. Επειδή, προφανώς, δεν έχω τόση φαντασία.

κυκλο-φ-οριακα 890 24 Μαΐου 2017

πεσσός πανέτοιμος προς μετακίνηση

Καλημέρα και πάλι, συμπολίτες. «Κοστούμι χωρίς γραβάτα» ήταν ο χθεσινός ευφάνταστος τίτλος μιας καθημερινής αθηναϊκής εφημερίδας αναφορικά με τα αποτελέσματα της συνεδρίασης των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωομάδας. Και μία άλλη, και μάλιστα βαρέως αντιπολιτευόμενη, έγραφε με πολύ μεγάλα γράμματα «Τι άλλο θέλει επιτέλους;» και χαρακτήριζε τον κ. Σόιμπλε «δήμιο της Ελλάδας» και «παρανοϊκό».

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου, δηλαδή. Μέτρα, αντίμετρα, προαπαιτούμενα, αξιολογήσεις, πλεονάσματα, χρέος, όργανα και οργανάκια, οργανοπαίχτες κι άλλοι δήθεν, νούμερα και νουμεράκια, σενάρια για μικρά παιδιά και αυτοκτονικές μπλε φάλαινες – τι είναι, για ακόμη μία φορά, αυτό που ζούμε;

Δεν ξέρω, ούτε και κανένας άλλος, νομίζω, ξέρει. Και μέσα στην αναμπουμπούλα αγόρασε ο «κακός» κ. Σαββίδης το 20% του τηλεοπτικού MEGA από τον «εξαίρετο» κ. Μπόμπολα, κι έγινε ένα ακόμη πολιτικό αναμπούρμπουλο από τους διαχρονικούς πολέμιους της πάσης φύσεως διαπλοκής, μεταξύ των οποίων και ο κ. Πρόεδρος του Ποταμιού, βοήθειά μας.

Με όλα τα παραπάνω δεν υπαινίσσομαι ότι δεν πάμε καλά, κάθε άλλο, μια χαρά πάμε και θα το δείτε, άπιστοι Θωμάδες. Η ανάπτυξη έρχεται, κι όποιος έχει μάτια βλέπει κι αυτιά ακούει.

Στην όμορφη περιοχή μας τα πάντα όλα ετοιμάζονται για το επερχόμενο καλοκαίρι – με την ευκαιρία, το φετινό καλοκαίρι αναμένεται «χαμός» από τουρίστες, καθ’ άπασαν την επικράτειαν. Ας δούμε, λοιπόν, μερικά «μικρά» που πολύ μας αφορούν ως γειτονιά.

Ο πεσσός έτοιμος για μετακίνηση 19 Μαΐου 2017

κυκλο-φ-οριακα 889 18 Μαΐου 2017

άνευ σχολίου ...

Καλημέρα και πάλι, συμπολίτες. Εδώ είμαστε, στα μισά του Μάη, μετά την απεργία και ανήμερα στην ψήφιση μερικών ακόμη μέτρων και αντιμέτρων από την Βουλή των Ελλήνων. Στην οποία Βουλή, τον ναό της Δημοκρατίας, το πρωτοπαλλήκαρο της Χ.Α., της Χ.Α. που δεν πιστεύει στην Δημοκρατία, δημιούργησε κατάσταση Νότιας Κορέας. Εδώ είμαστε, να ακούμε, να βλέπουμε και να μιλάμε (το αντίθετο των τριών πιθήκων…).

Βράδυ Σαββάτου, την ώρα που η ΕΡΤ μετέδιδε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, το τραίνο έμπαινε στον σταθμό του Άδενδρου, περίπου 40 km έξω από την Θεσσαλονίκη, και εκτροχιαζόταν, διαπερνώντας, στην συνέχεια, ένα παρακείμενο κτήριο. Τρεις νεκροί και έξι τραυματίες. Πολύ αξιόπιστη πηγή ενημέρωσε σχετικά με το δυστύχημα τα κυκλο-φ-οριακά, λέγοντάς μας τα εξής: α) ο Σταθμός δεν λειτουργεί, όπως και εκατοντάδες άλλοι σταθμοί σε όλο το δίκτυο, λόγω έλλειψης προσωπικού (σημείωση δική μας: πρόκειται για τους χιλιάδες «υπεράριθμους» υπαλλήλους του ΟΣΕ που μετακινήθηκαν σε άλλες, άσχετες, θέσεις στον δημόσιο τομέα (νοσοκομεία, δικαστήρια, κοινωνικές υπηρεσίες κλπ.) επί αρμοδίου Υπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη) β) στον Σταθμό υπάρχει εκτός από την ευθεία γραμμή και από μία παρακαμπτήρια γραμμή ανά κατεύθυνση για την πρόσβαση στην αντίστοιχη αποβάθρα από-επιβίβασης. Μόνο ο προαστιακός σιδηρόδρομος κάνει στάση στο Άδενδρο, τα intercity δεν κάνουν, άρα δεν θα υπήρχε ανάγκη να βγουν στην παρακαμπτήρια γραμμή. Όμως για να γίνεται η εναλλαγή από την ευθεία στην παρακαμπτήριο στις σιδηροδρομικές γραμμές γενικώς, υπάρχει από καταβολής σιδηροδρόμου η διάταξη που λέγεται «κλειδί», μία είτε χειροκίνητη είτε ηλεκτροκίνητη κατασκευή που μετακινεί τις σιδηροτροχιές είτε στην ευθεία είτε στην παράκαμψη – αν πάτε με ανοιχτά τα μάτια μια βολτίτσα στο πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου θα δείτε και κλειδί και πλάκα αναστροφής και ωραίες σιδηροτροχιές, να ενημερωθείτε. γ) το συγκεκριμένο κλειδί ήταν εδώ και καιρό μπλοκαρισμένο στην παρακαμπτήριο, καθώς ούτε άνθρωπος – κλειδούχους τους λένε στον Σιδηρόδρομο – υπάρχει ούτε ηλεκτρονικό σύστημα λειτουργεί για να αλλάζει τις γραμμές (σημείωση δική μας: όπως διαπιστώσαμε, υπάρχει μία σύμβαση αρ. 717, αν δεν κάνω λάθος, με μεγάλες διεθνείς εταιρείες συνολικά για ηλεκτρονική σηματοδότηση-τηλεδιοίκηση στο δίκτυο, που σέρνεται εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια). Τούτο σημαίνει ότι όλα τα τρένα περνούν από την παρακαμπτήρια γραμμή. δ) και επειδή όλα τα τρένα περνούν από αυτή την παρακαμπτήρια γραμμή, υπάρχει στο σημείο σαφής περιορισμός ταχύτητας κίνησης στα 60 km/h. Από εκεί και πέρα, όταν ένα τραίνο εκτροχιάζεται, 9 φορές στις 10 υπεύθυνη είναι η φυγόκεντρος δύναμη. Και η φυγόκεντρος δύναμη είναι ευθέως ανάλογη της ταχύτητας. Στην προκείμενη περίπτωση είναι απολύτως βέβαιο ότι η ταχύτητα του τραίνου δεν ήταν 60 km/h – η αξιόπιστη πηγή μας μίλησε για πάνω από 140 km/h, ο ηλεκτρονικός ταχογράφος (και όχι… τομογράφος, όπως είπε μια αγχωμένη νεαρά ρεπόρτερ ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού) βρέθηκε ήδη.

Αυτά. Και πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις εγώ σκέπτομαι τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται, τίποτε άλλο.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο, 10.05.2017

Το ελληνικό ποδόσφαιρο

(Μία «άνευ αιτίας» απόπειρα προσέγγισης ενός «ειδικού» θέματος από κάποιον απολύτως «μη ειδικό»)

Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Συγκοινωνιολόγος Μηχανικός MSc.

Η διαπίστωση: το ελληνικό ποδόσφαιρο νοσεί.

Τα ελληνικά πρωταθλήματα, τόσο στην Α’ Εθνική κατηγορία (που κατ’ ευφημισμόν ονομάστηκε Superleague – πουθενά αλλού στον ευνομούμενο κόσμο δεν υπάρχει τέτοια υπερβολή…), όσο και στην Β’ Εθνική (που αποκαλείται Football League) όσο και στην Γ’ Εθνική (που έμεινε έτσι, καθώς δεν άξιζε να ασχοληθεί κανείς μαζί της, μέχρι που υποβιβάστηκε σ’ αυτήν η ΑΕΚ και, πρόσφατα, ο Άρης), όσο και στα Τοπικά (π.χ. πρωτάθλημα ΕΠΣΘ, Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Θεσσαλίας) αξιολογούνται διεθνώς στην τελευταία θέση (πρόσφατη έρευνα της αγγλικής εφημερίδας Daily Mail, που δεν είδα να  «αμφισβητείται» από κανέναν ντόπιο παράγοντα, ούτε ποδοσφαιρικό, ούτε κυβερνητικό).

Τα γεγονότα που αποδεικνύουν την αρχική διαπίστωση είναι πολλά και αδιαμφισβήτητα, γράφονται, ακούγονται και βλέπονται σε καθημερινή βάση – ένας βομβαρδισμός ετσιθελισμού και τραμπουκισμού, παραβίασης νόμων και κανόνων, είτε ποδοσφαιρικών είτε ηθικών, ένα περιβάλλον γκανγκστερισμού. Όποιος έχει μάτια, αυτιά και, κυρίως, νου μπορεί να προσλάβει και να καταλάβει, το δεύτερο εφ’ όσον, βεβαίως, το θέλει.

Η θέση: θεωρώ τον εαυτό μου φίλαθλο. Με την ωραία, αρχαία και συνάμα διαχρονική έννοια του τόσο ταλαιπωρημένου αυτού όρου. Φίλος του άθλου (άθλος = μεγάλο, επίπονο και σπάνιο κατόρθωμα), άτομο που του αρέσει να παρακολουθεί γενικά τα του αθλητισμού, και καθόλου οπαδό (οπαδός = πρόσωπο που υποστηρίζει με φανατισμό (κάποιον/κάτι), που το πάθος του υπερβαίνει τη λογική) (Λεξικό Μπαμπινιώτη).

Κάνω λοιπόν κι εγώ, όπως οφείλει να κάνει κάθε σκεπτόμενος πολίτης, κάποιες σκέψεις σχετικά με το τι θα έπρεπε να γίνει για να διορθωθούν τα περιλάλητα «κακώς κείμενα» (έκφραση προσφιλέστατη στους γενικώς αθλητικο-γράφους, -ομιλητές και -καφενόβιους) του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και καταλήγω στα παρακάτω τέσσερα μέτρα, απολύτως αναγκαία κατά την γνώμη μου, «προαπαιτούμενα», όπως μας είπανε να λέμε στα χρόνια της τρόικας.

1.         Κατάργηση του «Στοιχήματος» και όποιου άλλου τυχερού παιχνιδιού σχετίζεται με το ποδόσφαιρο. Πλήρης απαγόρευση συμμετοχής ελληνικών ομάδων σε οποιαδήποτε λίστα στοιχηματισμού, είτε στην Ελλάδα είτε σε οποιαδήποτε χώρα του εξωτερικού (π.χ. Μαλαισία κλπ. – ο νοών νοείτο) με ποινή αποκλεισμού από το πρωτάθλημα για τουλάχιστον δύο (2) χρόνια.

2.         Άμεση διάλυση και πλήρης απαγόρευση δημιουργίας νέων «συνδέσμων φιλάθλων» και συναφών παραφυάδων.

3.         Απαγόρευση κυκλοφορίας όλων των οπαδικών εφημερίδων (είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο όπου κυκλοφορούν καθημερινά (!) 12+1 σε κυπριακή έκδοση αθλητικές εφημερίδες) και απαγόρευση μετάδοσης συναφών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών, εκτός, φυσικά, από τις μεταδόσεις των αγώνων.

4.         Αυστηρός περιορισμός του αριθμού των επαγγελματιών παικτών με τους οποίους μπορεί να έχει συμβόλαια συνεργασίας μία Ομάδα (σ’ αυτό, δηλαδή, που ονομάστηκε, για να το καταλαβαίνουμε καλύτερα εμείς οι αμόρφωτοι, ρόστερ – εκ του αγγλικού roaster). Ταυτόχρονα αυστηρή ποσόστωση στον αριθμό των πάσης προελεύσεως αλλοδαπών ποδοσφαιριστών που μπορούν να ενταχθούν στο «ρόστερ».

Με αυτά τα τέσσερα (4) μέτρα κόβονται όλα τα «αποστήματα» στο ελληνικό ποδόσφαιρο:

α.         Το μεγαλύτερο κακό είναι το περίφημα «Στοίχημα», νόμιμο, παράνομο, ελληνικό, διεθνές, διαδικτυακό, το περιβάλλον μέσα στο οποίο οι επιτήδειοι ζουν και πλουτίζουν με τα λεφτά των κορόιδων. Το «νόμιμο» μαύρο χρήμα που κινεί τα πάντα στο ποδόσφαιρο και οδηγεί είτε σε στημένα παιχνίδια, είτε σε ξυλοδαρμούς, είτε σε «ηρωοποιήσεις» παραγόντων και λοιπών συγγενών.

β.         Οι «οργανωμένοι» οπαδοί συγκροτούν τις ομάδες κρούσης (κάτι σαν τα τάγματα εφόδου…) των εκάστοτε παραγόντων, που εκμεταλλεύονται στο έπακρο τη συναισθηματική, (συνήθως και κατ’ αρχήν) σχέση των απλών ανθρώπων με την αγαπημένη τους Ομάδα, για να ικανοποιήσουν αποκλειστικά τα δικά τους συμφέροντα. Αυτή η «σχέση» διέπεται από σκοτεινούς κανόνες και διαδραματίζεται, κατά κανόνα, σε σκοτεινά δωμάτια.

γ.         Οι δημοσιολογούντες περί το ποδόσφαιρο βρίσκονται επίσης, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, στην υπηρεσία των οικονομικών συμφερόντων που διαφεντεύουν το άθλημα. Είτε φανερά, μέσω των χρωματισμένων οπαδικών εφημερίδων και εκπομπών, είτε κρυφά, στα παρασκήνια ακόμη και της μικρότερης ποδοσφαιρικής δραστηριότητας. Είναι αυτοί που συστηματικά εξάπτουν τα πνεύματα αλλά επιχειρηματολογούν ασυστόλως «κατά της βίας», που σταλάζουν μίσος πραγματικό για τους αντιπάλους-εχθρούς, που διατυμπανίζουν τις επιτυχίες και δικαιολογούν με απίθανα επιχειρήματα τις αποτυχίες, που εξυψώνουν ή καταβαραθρώνουν παίκτες, προπονητές, διαιτητές κατά το δοκούν ή, συνηθέστερα, κατ’ επιταγήν.

δ.         Οι λεγόμενοι «μάνατζερς», ντόπιοι και ξένοι, είναι αυτοί που βρέξει-χιονίσει βγάζουν πολλά τζάμπα λεφτά, είτε πουλήσουν «παιχταρά», είτε «παλτό». Μέσα σ’ αυτό το κύκλωμα του χρήματος αναμφισβήτητα λειτουργούν και επωφελούνται και οι ίδιοι οι πάσης φύσεως παράγοντες του ποδοσφαίρου, ας σκεφτεί κανείς πόσοι παντελώς άχρηστοι παίκτες «αποθεώθηκαν» με τον ερχομό τους (για βόλτα…) στην ηλιόλουστη Ελλάδα. Από την άλλη μεριά απαξιώνεται τελείως το ελληνικό δυναμικό σε παίκτες και τα αποτελέσματα είναι ήδη καταφανή στις Εθνικές Ομάδες.

Αυτά. Αν αυτά δεν αλλάξουν, όλα τα άλλα είναι «στάχτη στα μάτια» και κουβέντα να γίνεται. Το περίφημο «αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου», που κατά περίπτωση επικαλούνται κάποιοι ή η «επίκληση της Πολιτείας» από κάποιους άλλους, ανάλογα με το τι βολεύει τον καθένα σε μια συγκεκριμένη στιγμή, για ένα συγκεκριμένο γεγονός και για πολύ συγκεκριμένους λόγους, δεν μπορούν να βγάλουν από το τέλμα το ελληνικό ποδόσφαιρό. Όσες συσκέψεις, επισκέψεις, συνεντεύξεις, παραστάσεις, εκλογές, αναβολές, συλλήψεις, διώξεις και να γίνουν αν δεν κοπούν με απόλυτο νομοθετικό τρόπο, ακόμη και με μέτρα «δικτατορικού χαρακτήρα», όπως είναι τα παραπάνω, οι υπόγειες διαδρομές του χρήματος, τίποτε απολύτως δεν πρόκειται να γίνει.

Τα κορόιδα θα συνεχίσουν να πληρώνουν, να σπάζουν καθίσματα και να ξυλοφορτώνονται, παίκτες, προπονητές και διαιτητές θα παραμείνουν έρμαια των διαθέσεων του καθενός, και δημοσιογράφοι, μάνατζερς και, κυρίως, παράγοντες θα συνεχίσουν να ζουν και να πλουτίζουν με τα λεφτά των κορόιδων. Και όλοι θα κινούνται διαρκώς εναντίον όλων.

Κατά την προσφιλή ελληνική τακτική των τελευταίων ετών: όλοι εναντίον όλων. Οι άνθρωποι.

Με ένα και μοναδικό θύμα. Το ποδόσφαιρο.

ΥΓ1. Είπαμε, θεωρώ τον εαυτό μου απλό, αγνό και σκεπτόμενο φίλαθλο. Αιθεροβάμων δεν υπήρξα ποτέ. Γνωρίζω καλά ότι όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να πραγματοποιηθούν σε ένα ανεξάρτητο και έντιμο Κράτος, το οποίο δεν θα διαπλεκόταν παντοιοτρόπως με τους άρχοντες τόσο του ποδοσφαίρου όσο και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, όπως κατά κανόνα συμβαίνει με το δικό μας (βλέπε ΟΠΑΠ, DIGEA, ΟΛΠ, ΟΛΘ ΤΑΙΠΕΔ, ΣΕΚΑΠ κλπ. κλπ.).

ΥΓ2. Το κείμενο γράφτηκε τον Νοέμβριο 2014. Δημοσιεύτηκε αμέσως στο προσωπικό μου ιστολόγιο και τον Φεβρουάριο 2015 σε ενημερωτικό ιστότοπο της πόλης μας. Δεν έχει καμία απολύτως χρονική συσχέτιση με το χάλι της 6^ης Μαΐου 2017 στο Πανθεσσαλικό Στάδιο. Ύστερα μπήκε στο χρονοντούλαπο καθώς τότε, ακόμη, δεν είχαν αλλάξει οι διαθέσεις των οπαδών στην πόλη μας …

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Πέμπτη 11.05.2017)

κυκλο-φ-οριακα 888 10 Μαΐου 2017

Πανθεσσαλικό Στάδιο, 2004

Κυκλο-φ-οριακα υπ’ αριθμόν 888 τα σημερινά, συμπολίτες. Τρία οχτάρια, που μας προκύπτουν μαζί με την οργιώδη έλευση του Μάη, την πανηγυρική εκλογή του νέου Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας και τον συναρπαστικό τελικό αγώνα για το ποδοσφαιρικό κύπελλο. Οπότε οι ευχές στην στήλη να τα χιλιάσει, σ’ εσάς κι εμάς να χαρούμε πολλούς ακόμη Μάηδες, στον μεσιέ-λε-πρεζιντάν να μπορέσει να μας εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί και στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία την άλλη φορά να πάρει το κουβαδάκι της και να πάει σ’ άλλη παραλία, είναι ευχές λογικές, απολύτως πραγματοποιήσιμες και ειλικρινείς.

Διότι όσον αφορά τα κυκλο-φ-οριακά, από τα 888 στα 1000 η διαφορά είναι 112, άντε το πολύ τρία χρόνια, πρώτα ο Θεός, και τα θέματα δεν εξαντλούνται – φροντίζει γι’ αυτό η τρέλα που ζούμε καθημερινά εκτός και εντός διαδικτύου. Οι «Μάηδες οι Ήλιοι μου» δεν εξαρτώνται από εμάς, η ελπίδα όμως πρέπει να υπάρχει. Ο νέος Γάλλος πρόεδρος είναι ένα ακόμη ερωτηματικό στην ταλαιπωρημένη Ευρώπη – βεβαίως το μείζον κακό της Λεπέν απεφεύχθη (ως πότε, άραγε;…) αλλά και ο κύριος (επί) Μακρόν δεν φαίνεται να είναι αυτό που χρειάζεται ο ηγετικός πυρήνας της Ένωσης.