κυκλο-φ-οριακα 896 2 Αυγούστου 2017

η Πολυτεχνική Σχολή στο Πεδίον Άρεως

Ορίστε, μπήκε και ο Αύγουστος! «Ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά του ανώμαλα σκαλιά», όπως τον θέλει ο Οδυσσέας Ελύτης στους Ναούς που ‘χουν το σχήμα τ’ ουρανού από το Άξιον Εστί ή «Ο Αύγουστος (που) ελούζονταν μες στην αστροφεγγιά κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά» από τα Ρω του Έρωτα, πάντα του Οδυσσέα Ελύτη. Όπως και να ‘χει, ο Αύγουστος είναι ο άρχοντας του καλοκαιριού, ο μήνας όπου όλοι τρέχουμε να προλάβουμε κάποια μπάνια πριν αρχίσουν τα μελτέμια και (ακόμη χειρότερα) τα πρωτοβρόχια.

Στην Κέρκυρα βρεθήκαμε την περασμένη εβδομάδα. Με την Βολιώτικη Χορωδία, επίσημα προσκεκλημένοι σε μια Συνάντηση Χορωδιών στην Κασσιόπη, ένα πρώην ψαρο- και νυν βαρέως τουριστο-χώρι, στα βόρεια του νησιού, απέναντι από τους αλβανικούς Αγίους Σαράντα. Ωραία εμπειρία, τόσο καλλιτεχνικά όσο και περιηγητικά, συναντηθήκαμε με τρεις (3) κερκυραϊκές χορωδίες, συναντηθήκαμε και με τον συμπολίτη και συμμαθητή στο 2^ο Γυμνάσιο Αρρένων Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριο, τριγυρίσαμε στην Εσπιανάδα, στο Λιστών και στα Καντούνια, προσκυνήσαμε στον Άγιο Σπυρίδωνα (9 στους 10 κερκυραίους ακούν στο όνομα Σπύρος), επισκεφθήκαμε το Κανόνι, το Αχίλλειο, τις Μπενίτσες, την Παλαιοκαστρίτσα και επιστρέψαμε άνετα μέσω της Εγνατίας Οδού. Τεράστια εντύπωση μας έκαναν οι όγκοι των σκουπιδιών στους δρόμους της βόρειας Κέρκυρας – μια τελείως απαράδεκτη κατάσταση για έναν τόσο τουριστικό τόπο – και τα 4 (μάλιστα, τέσσερα ταυτόχρονα) μεγάλα κρουαζιερόπλοια δεμένα στον ειδικό προς τούτο προβλήτα – πάνω από 5.000 επισκέπτες.

Σ’ αυτό το διάστημα της απουσίας μας από την πόλη συνέβη το «κακό». Η ανέκαθεν καλή μας παραλιακή «Μινέρβα» τιμωρήθηκε με πρόστιμο και προσωρινό κλείσιμο λόγω μη έκδοσης αποδείξεων. Σύνηθες το φαινόμενο στον κλάδο της εστίασης, συνηθέστατο θα έλεγα, γραφτό, φαίνεται, ήταν να την «πληρώσει» τούτη τη φορά η Μινέρβα. Και εκεί φάνηκε για ακόμη μία φορά το …μεγαλείο της ελληνικής μας κοινωνίας, καθώς κάποια μέσα (αν)ενημέρωσης τα έβαλαν αμέσως με το κακό Κράτος και τους «τουρίστες-εφοριακούς» που εμφανίστηκαν – άκουσον!, άκουσον! – με σαγιονάρες κι όχι με καμπαρντίνες με σηκωμένους γιακάδες, ρεμπούμπλικες και μαύρα γυαλιά όπως οι ιδιωτικοί ντετέκτιβς στα φιλμ νουάρ ή οι ταγματασφαλίτες. Είναι βέβαιο ότι δεν ξέρουμε τι θέλουμε, αδελφοί.

Στο ίδιο διάστημα απουσίας ουδέν το σημαντικόν συνέβη στον δρόμο Βόλου-Βελεστίνου, όπου σπανίως συναντά κανείς σοβαρά οδοποιητικά μηχανήματα. Άγνωστο πότε θα ολοκληρωθεί. Και επειδή, καθώς φαίνεται, η καθυστέρηση είναι μεταδοτική, με πολύ αργό ρυθμό προχωρά κι ένα άλλο έργο πάνω στον ίδιο δρόμο, ένας αγωγός ομβρίων υδάτων στην διαχωριστική νησίδα, αν δεν κάνω λάθος, σε ένα τμήμα πριν από το κοιμητήριο. Αργά-αργά κι αυτό, γιαβάς-γιαβάς. Και να μη με πείτε κακόν άνθρωπο, αλλά στην γειτονική μας Λάρισα τα έργα τελειώνουν πριν καλά-καλά αρχίσουν, δεν ξέρω πού οφείλεται αυτό. Βέβαια κάτι υποψιάζομαι…

Δεν θα κουραστώ να το γράφω και να το λέω: η μεγαλύτερη και καλύτερη επένδυση που έγινε ποτέ σ’ αυτή την πόλη είναι το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Εκτός από όλα τα άλλα που προσφέρει, είναι και ο μοναδικός φορέας, είτε δημόσιος/δημοτικός, είτε ιδιωτικός, που υλοποιεί οικοδομικά έργα μέσα στον αστικό ιστό. Μόλις τελείωσε η ανακαίνιση του βορείου τμήματος του εργοστασίου Ματσάγγου, συνεχίζεται η ανέγερση του κτηρίου για τους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς στην οδό Σέκερη, απέναντι από τα κτήρια Παπαρήγα, και υπάρχουν 55 εκ. ευρώ διαθέσιμα για την κατασκευή των κτηρίων για τους Πολιτικούς Μηχανικούς και τους Μηχανολόγους Μηχανικούς στα οικόπεδα της πρώην Υπηρεσίας Εγγείων Βελτιώσεων (Μηχανικής Καλλιέργειας) πίσω από το Υπεραστικό ΚΤΕΛ, προς τη θάλασσα. Έτσι ολοκληρώνεται η υποδομή της Πολυτεχνικής Σχολής. Βρέθηκαν επίσης ακόμη 10 εκ. ευρώ για την πλήρη ανακαίνιση της Κίτρινης Αποθήκης, που επίσης ανήκει πλέον στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και καλά κάνει, γιατί όσο κι αν περιμέναμε από τον Δήμο προκοπή δεν επρόκειτο να δούμε.

Μπράβο, λοιπόν, στο Πανεπιστήμιο, μπράβο σε ολόκληρο το Πρυτανικό Συμβούλιο, μπράβο και προσωπικά στον Πρύτανη κ. Γιώργο Πετράκο, που ξέρουμε ότι με προσωπικό αγώνα καταφέρνει και εξασφαλίζει αυτές τις πιστώσεις. Αυτά είναι πολύ σοβαρά έργα, έργα που αναπτύσσουν ποικιλοτρόπως την πόλη, έργα που δίνουν δουλειά σε εκατοντάδες συμπολίτες. Μία ακόμη φορά, μπας και το εμπεδώσετε φίλοι Βολιώτες, Πηλιορείτες, Μαγνησιώτες, Θεσσαλοί: το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας είναι η μεγαλύτερη και καλύτερη επένδυση που έγινε ποτέ στην πόλη του Βόλου μας και στην Θεσσαλία γενικότερα. Τελεία.

Αυτά. Όσο για τις κορύνες στις αρτηρίες του Βόλου εμείς τι να πούμε; Πλέον τα λένε άλλοι αντί για εμάς, κι είναι πολλοί οι συμπολίτες που αναγνωρίζουν τώρα την αναγκαιότητα της ύπαρξής τους, καθώς είναι αδύνατος ο τροχονομικός έλεγχος των παρανόμων σταθμεύσεων. Από την άλλη μεριά, ρε παιδιά, πάλι κάτι με σπρώχνει προς την γειτονική Λάρισα, όπου οι κορύνες τοποθετήθηκαν προ εικοσαετίας περίπου, μπορεί και παραπάνω, κι ακόμη στη θέση τους είναι, μετά από 4 ή 5 διαφορετικούς Δημάρχους. Εδώ;;

Καλά μπάνια. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 02.08.2017)