Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017

κυκλο-φ-οριακα 899 13 Σεπτεμβρίου 2017

η πρώτη αφίσα της ΔΕΘ


Τετάρτη και 13, μια χαρά μέρα, καλημέρα συμπολίτες! Πίσω μας η 11η Σεπτεμβρίου, κατά την οποία αφενός στην Ελλάδα αρχίζουν δια νόμου τα σχολεία και αφετέρου στην Νέα Υόρκη, το 2001, έγινε η αεροπορική επίθεση στους δίδυμους πύργους του διεθνούς εμπορίου, που «άλλαξε τον κόσμο για πάντα», όπως υποστηρίζουν διάφοροι διεθνείς και εγχώριοι αναλυτές. Πίσω μας και το Σαββατοκύριακο της έναρξης της 82ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης – εμπνευστής και πρωτεργάτης της υπήρξε ο Νικόλαος Γερμανός (1864-1935), ζωολόγος καθηγητής του Πανεπιστημίου και βουλευτής Θεσσαλονίκης, και η πρώτη εγκαινιάστηκε στις 3 Οκτωβρίου 1926. Πίσω μας και το παγκόσμιο πρωτάθλημα πόλο νέων γυναικών, όπου στον τελικό αγώνα η Εθνική Ελλάδος έχασε από την Εθνική Ρωσίας στα πέναλτι με 16-17 μέσα στο ασφυκτικά γεμάτο ανοιχτό κολυμβητήριο του Βόλου.
Από την Έκθεση της Θεσσαλονίκης (το «διεθνής» κανένας δεν το έλεγε τότε, δεν ξέρω και σήμερα αν το λέει) έχω κι εγώ αναμνήσεις, καθώς ο πατέρας μου, στην δεκαετία του ’60, περνούσε κάθε χρόνο αυτή την εβδομάδα της Έκθεσης στο περίπτερο της Ανώνυμης Βιομηχανικής Εταιρείας «Γκλαβάνης», που ήταν η μεγαλύτερη στην Ελλάδα βιομηχανία κατασκευής γεωργικών μηχανημάτων, με έδρα, φυσικά, στον Βόλο. Κάποιες φορές είχαμε ανέβη στην «νύφη του Θερμαϊκού» οικογενειακώς κι εγώ είχα μαγευτεί από την έκταση, τα πολλά διεθνή και ελληνικά περίπτερα, το μεγάλο λουναπάρκ, την πειραματική τηλεόραση (εξ ου και ο πύργος του ΟΤΕ μέσα στον χώρο της Έκθεσης) αλλά εκείνο που θυμάμαι πιο έντονα είναι ένα διαστημόπλοιο, σε φυσικό μέγεθος, στο περίπτερο της Σοβιετικής Ένωσης! Ήταν 1965-66 και ήμουν 12-13 χρονών.

Και γράφοντας για την μεγάλη βολιώτικη εταιρεία, πέρασα πρόσφατα έξω από τα κτήρια του εργοστασίου, στην οδό Παπαδιαμάντη, και είδα ψηλή περίφραξη με κυματιστή λαμαρίνα, αποτρεπτική για όσους επί χρόνια ολόκληρα εισέρχονταν σ’ αυτά – στις 4 Αυγούστου εκδηλώθηκε και πυρκαγιά. Και ξαναθυμήθηκα την απόφαση που είχαμε πάρει ως Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου, το 2010 αν θυμάμαι καλά, να αγοράσουμε από την Εθνική Τράπεζα ολόκληρο αυτό το οικόπεδο των 7.500 τ.μ. εντός σχεδίου πόλεως έναντι 5 εκ. ευρώ, που θα προέρχονταν από ειδικό δανεισμό από το Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων (τα νούμερα από μνήμης δεν ήταν ποτέ το «φόρτε» μου…). Φανταστείτε τι απόθεμα γης θα αποκτούσε έτσι ο Δήμος Βόλου και τι θα μπορούσε να γίνει σ’ αυτό το οικόπεδο προς όφελος όλων ημών και των επιγενομένων. Η επόμενη Δημοτική Αρχή, που κλήθηκε να εφαρμόσει το πρόγραμμα «Καλλικράτης» και ίσως να τρόμαξε από το μέγεθος των προβλημάτων τα οποία, μαζί με τα διαρκώς περικοπτόμενα οικονομικά, ανέκυπταν διαρκώς, ακύρωσε εκείνη την απόφαση. Το ακίνητο παραμένει ρημάδι, τώρα περιφραγμένο ρημάδι, κι εγώ ευθαρσώς πιστεύω ότι ήταν λάθος εκείνη η ακύρωση. Η πόλη έχει την δυνατότητα αποπληρωμής τέτοιων δανείων, άλλωστε η σημερινή Δημοτική Αρχή συχνά επαίρεται ότι ο Δήμος έχει μεγάλα ταμειακά πλεονάσματα – τμήμα των οποίων, βεβαίως, κατασπαταλιέται κάθε χρόνο σε χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια…
Έγιναν και οι αγιασμοί στα σχολεία, με τα ευτράπελα να συνεχίζονται σ’ αυτή την όμορφη πόλη, μοναδική στην Ελλάδα, που έχει και δεν έχει Δήμαρχο…
Θυελλώδεις άνεμοι για τον ελληνικό χρυσό, τι γίνεται, άραγε, αυτός ο χρυσός, που πάει, πώς διατίθεται; Ξέρει κανείς να με ενημερώσει εγκύρως και εγκαίρως, πριν οι άνθρωποι πάρουν των ομματιών τους – σιγά να μην πάρουν, απλώς πιέζουν, σιγά να μη βρουν αλλού, στην Ευρώπη τουλάχιστον, τέτοια κοιτάσματα και τέτοιες  συνθήκες, παντού στον κόσμο απαγορεύεται ρητά αυτή η χρήση του αρσενικού, περισσότερα δεν ξέρω, αλλά ξέρει ο ΣΚΑΪ, που όλα τα ξέρει, όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει αυτομάτως άμα τη εμφανίσει, αμήν.
«Κόσμε χρυσέ, κόσμ' αργυρέ, κόσμε μαλαματένιε, κόσμε και ποιος σε χάρηκε και ποιος θα σε κερδίσει, ψεύτη κόσμε...» (παραδοσιακό ριζίτικο της Κρήτης, σε εξαιρετική εκτέλεση από τον Νίκο Ξυλούρη
Πληθαίνουν καθημερινά τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά μηνύματα των απανταχού της Ελλάδας φιλοζωικών οργανώσεων. Κακοποίηση, περίθαλψη, εγκατάλειψη, στείρωση, υιοθεσία, «τσιπάρισμα», λέξεις και έννοιες ωραίες, χρήσιμες σε μια κοινωνία που ψάχνεται παντοιοτρόπως και αναζητεί τρόπους για να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Καλά κάνουν, λοιπόν, οι φιλοζωικές οργανώσεις. Αλλά τις παρακαλώ να κάνουν κάτι και για μένα, τον τυχαίο πολίτη: να με απαλλάξουν από τα γαυγίσματα που με ξυπνάνε, μου δυσκολεύουν τον ύπνο, και γενικώς διαταράσσουν την ηρεμία σε ολόκληρες γειτονιές, που δεν μαστίζονται από κυκλοφοριακό θόρυβο. Γιατί πέρα από τους σεβάσμιους προστατευτικούς νόμους και τους σχετικούς προφήτες υπάρχει και το αναφαίρετο δικαίωμα της προσωπικής ηρεμίας, ανέκαθεν και πανταχόθεν κατοχυρωμένο.
Μητέρα και τα δύο της κοριτσάκια ηλικίας δημοτικού κινδύνεψαν στα σοβαρά από μηχανάκι στο πεζοδρόμιο της οδού Δημητριάδος. Μάλιστα, στο πεζοδρόμιο. Και με τσαμπουκά ο φέρελπις νέος «οδηγός». Στην οδό Δημητριάδος, όπου κανείς δεν ασχολείται με την κυκλοφορία. Και το καλύτερο, εν προκειμένω, είναι ότι δεν ασχολούνται ούτε οι καλοί οδηγοί που κυκλοφορούν σ’ αυτόν τον δρόμο – σιγή ιχθύος εν αναμονή, προφανώς, του μπλε ουρανού…
Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη ¨Θεσσαλία" την Τετάρτη 13.09.2017)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου