κυκλο-φ-οριακα 900 20 Σεπτεμβρίου 2017

κυκλο-φ-οριακα 900, αγαπητοί μου συμπολίτες! Για 900στή φορά μαζί σας, αρκετοί από εσάς είμαι βέβαιος ότι έχετε διαβάσει και τα 899 προηγούμενα κειμενάκια, ενταγμένα μέσα στην καθημερινή ροή των προσωπικών σας γεγονότων επί 26,5 χρόνια τώρα. Ξεκινώντας, την Κυριακή 20 Ιανουαρίου 1991, γράφαμε: «Κι ένα τελευταίο απ' τα "εισαγωγικά". Η Στήλη δεν έχει προθέσεις αξιολόγησης, προτίθεται να ασχοληθεί και με τα "μεγάλα" και με τα "μικρά". Η Στήλη δέχεται υποδείξεις και παρατηρήσεις και απαντάει. Η Στήλη θα μείνει καλοπροαίρετα ανοιχτή, με την ελπίδα, κάποτε, να ανήκει σ' όλους τους αναγνώστες της. Ξεκινάμε.»
Δεν ξέρω αν αυτό το «κάποτε» έχει φτάσει ή αν θα φτάσει ποτέ. Εκείνο που ξέρω είναι ότι η στήλη έχει αναγνώστες. Και τα μηνύματα που παίρνω δείχνουν πόσο ίδιοι και συνάμα πόσο διαφορετικοί είναι οι αναγνώστες μας. Ίδιοι επειδή όλοι αναζητούν «το κάτι λίγο παραπάνω» πάνω στα θέματα της πόλης και όχι μόνο, και διαφορετικοί επειδή κάθε φορά καθένας βρίσκει κάποιο άλλο ενδιαφέρον για τα διάφορα ζητήματα που τίθενται. Ποικίλα τα θέματα, ποικίλοι και οι αναγνώστες, λοιπόν.
Και εμείς, απλώς, συνεχίζουμε. Όσο αντέξουμε. Και την φωτογραφία δεν σκοπεύουμε να την αλλάξουμε: εκεί, η ίδια, σαν το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέϋ…!!
Παρεμπιπτόντως, όσοι από εσάς επιθυμείτε να διαβάσετε παλαιότερα κείμενα της στήλης, ξεκινώντας από το 001, μπορείτε να το κάνετε στο ομώνυμο ιστολόγιό μας, πληκτρολογώντας στην αναζήτηση του google είτε «κυκλο-φ-οριακα», είτε την πλήρη διεύθυνσή  http://babisskyrgiannis.blogspot.com. 
Άντε, λοιπόν, με το καλό, πάμε στα θέματά μας.
Τα γαυγίσματα των σκυλιών της περασμένης Τετάρτης έτυχαν ιδιαιτέρως ευμενούς υποδοχής. Πάει να πει είναι πολλοί οι συμπολίτες που ταλαιπωρούνται από αυτή την …πανδαισία στις γειτονιές της πόλης. Χώρια, βέβαια, από τις επιθέσεις των αδέσποτων, που είναι άλλης κλίμακας πρόβλημα, το οποίο πρόβλημα, αν θυμάστε, η παρούσα Δημοτική Αρχή, είχε υποσχεθεί πως θα το είχε λύσει μέσα σε δυο μήνες, δεν το έλυσε, και κάθε τόσο ακούω από διάφορες πλευρές διάφορες εξυπνάδες, που οπωσδήποτε δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα. Τώρα έχω την εντύπωση ότι έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στο «τσιπάρισμα» (η ελληνική γλώσσα εμπλουτίζεται…), ήτοι στην εμφύτευση στο ζώο ενός microchip. Διαβάζω στο διαδίκτυο: «Το microchip είναι μια μικρή κάψουλα σε μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού. Η κάψουλα περιέχει ένα ηλεκτρονικό υπολογιστικό κύκλωμα που έχει αποθηκευμένο έναν μοναδικό 15ψήφιο αριθμό. Ανάλογα με το πρότυπο ISO που χρησιμοποιεί η εταιρία κατασκευής μπορεί να έχει και κάποια γράμματα τα οποία συχνά φανερώνουν την χώρα προέλευσης. Το microchip εμφυτεύεται από τον κτηνίατρο με ειδική σύριγγα και μοιάζει με τον συνήθη εμβολιασμό. H ηλεκτρονική ταυτότητα τοποθετείται υποδόρια, ανώδυνα και χωρίς αναισθητοποίηση, συνήθως αριστερά στον αυχένα του ζώου». Έτσι, για μια πρώτη πληροφόρησή σας, για περισσότερα απευθυνθείτε αρμοδίως.
Αλλά το γαύγισμα είναι άλλη κατάσταση. Κι εκεί κάνουν άπαντες το κορόιδο. 
Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο προγραμματίζει να εορτάσει ο Δήμος Βόλου την ερχόμενη Παρασκευή, 22 Σεπτεμβρίου. Η Ιστορία έχει γράψει ότι ετούτη εδώ η στήλη ήταν πρωτοπόρος σ’ αυτή την πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία, που ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Πρωτοπόρος και ως γραπτή «εκλαϊκευμένη» παρουσίαση για το «ευρύ κοινό», αλλά και ως φυσική επιστημονική συμμετοχή στις διάφορες συναντήσεις των ευρωπαϊκών πόλεων, όπου βέβαια συμμετείχε ο Βόλος, μέσω της πάλαι ποτέ ενεργού, ισχυρής και ιδιαίτερα αποδοτικής δημοτικής επιχείρησης ΔΕΜΕΚΑΒ (Δημοτική Επιχείρηση Μελετών & Κατασκευών Βόλου). Πρωτοπόρος, σ’ έναν Βόλο που έδειχνε ότι αφουγκραζόταν, μπορούσε και ήθελε. Μπορούσε και ήθελε να γίνει μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη μεσαίου μεγέθους. Και για είκοσι περίπου χρόνια ο Βόλος έκανε συνεχώς προσπάθειες, συνεργασίες, μελέτες και έρευνες, συμμετοχές σε ευρωπαϊκά προγράμματα, έκανε έργα, έκανε βήματα υλοποίησης. Ύστερα αποφάσισε να γίνει Μονακό.
Τώρα δεν μπορώ να φανταστώ τι είναι αυτό που θα «εορτάσει» ο Δήμος Βόλου στην 22^α Σεπτεμβρίου. Τόσο απλά, και μη προς κακοφανισμόν κανενός.
Παρόμοιες αποφάσεις πήραν και οι πιο έξυπνοι από εμάς αμερικάνοι και μετά τους πλάκωσαν οι τυφώνες απανωτά και δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι, ούτε μπορούν να πουν σ’ αυτόν τον ανεγκέφαλο που βγάλανε πρόεδρο να πάψει να παίζει τουλάχιστον με την κλιματική αλλαγή – ας ασχοληθεί με τον άλλο παράφρονα, εκεί στην Βόρεια Κορέα. Εμάς εδώ μας προέκυψε η θύελλα του ΝΠΣ, τι να προλάβεις να πεις;
Διαρροές πετρελαίου στις ελληνικές θάλασσες είχαμε στα έτη 1972, 1979, 1980, 1987, 1988, 1992, 1993, 1994, 1996, 2000. Δεν θυμάμαι να παραιτήθηκε κανείς…
Ευτυχείτε, γεια σας!

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 20.09.2017)