Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

κυκλο-φ-οριακα 910 13 Δεκεμβρίου 2017

Καλημέρα συμπολίτες. Με λιακάδες πορευόμαστε προς την φάτνη. Είναι και κάποιοι τύποι, καταστροφολάγνοι, που κάθε μέρα μιλούν για επερχόμενο βαρύτατο χειμώνα. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που χαίρονται όταν υπάρχει ανασφάλεια και ψυχολογική πίεση στους συνανθρώπους τους. Ο άλλος μου έλεγε ότι διάβασε στο διαδίκτυο πως η αμερικάνικη εταιρεία διαστήματος, η περιβόητη ΝΑSA, είχε βγάλει φιρμάνι για 30 υπό το μηδέν στην Ελλάδα από το τέλος του Νοέμβρη μέχρι τον Μάρτη, ναι, μάλιστα, ειδικώς στην Ελλάδα ένας απέραντος πάγος – του σύστησα να ξαπλώσει και να βάλει ο ίδιος λίγο πάγο στο κεφάλι, μπας και συνέλθει.
Όμως είναι τρομερό πράγμα αυτή η υπερ-, και κατά κανόνα, παρα-πληροφόρηση που υπάρχει στις μέρες μας. Και γίνεται ακόμη πιο τρομερό για τις γενιές που έρχονται, για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, που θα είναι, φοβάμαι πολύ, απολύτως έρμαια των διαδικτυακών διαθέσεων του κάθε ανεγκέφαλου (στην καλύτερη περίπτωση) ή επικίνδυνου παρανοϊκού.
Έγραψα «παρανοϊκού» και, τελείως τυχαία, το μυαλό μου πήδησε στον αξιότιμο πρόεδρο κύριο Τραmp, που αιφνιδίως αποφάσισε να βάλει μία ακόμη φωτιά στην πολύπαθη Μέση Ανατολή, αναγνωρίζοντας, λέει, την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ κι όχι πια το από το 1948 Τελ Αβίβ. Προκαλώντας, κατά πάσα πιθανότητα μια τρίτη παλαιστινιακή ιντιφάντα. Ιιντιφάντα (انتفاضة ), αραβική λέξη, κυριολεκτικά «τίναγμα», κατ’ επέκταση «εξέγερση», «αντίσταση» - η πρώτη 1987-1993, η δεύτερη 2000-2005, χιλιάδες οι εκατέρωθεν νεκροί, και οι Παλαιστίνιοι ακόμη δίχως κράτος (τόσο η αραβική γραφή όσο και οι λοιπές πληροφορίες κατατάσσονται στα ευεργετικά αποτελέσματα του διαδικτύου, το οποίο, όπως πολλάκις έχουμε εμείς εδώ επισημάνει, είναι ταυτοχρόνως κόλαση και παράδεισος).
Πορευόμαστε, λοιπόν, προς την φάτνη. Και, ως γνωστόν, αυτή η πορεία είναι διανθισμένη, διακοσμημένη, όπως θέλετε πέστε το, με φωτάκια και λαμπιόνια, προκειμένου να μην χάνουμε το στίγμα, τον δρόμο. Και επειδή, ως γνωστόν, σε τούτη την πόλη εμείς όλοι πολύ συχνά τον χάνουμε τον δρόμο μας, χρειαζόμαστε πολλά φωτάκια και λαμπιόνια τέτοιες μέρες. Για να μην χάνουμε τον δρόμο προς την φάτνη. Και να, λοιπόν, η οδός Δημητριάδος, φωτισμένη με ένα γλυκό κίτρινο φως, περίπου σαν το φως το ήλιου. Το ίδιο και η οδός Κ.Καρτάλη, όπως την έχουμε κρατήσει στην ευχετήρια κάρτα μας για το 2015, όπου ελπίζαμε ότι ή ελπίδα έρχεται, αν θυμάστε, που λέει ο λόγος (η αρχική φωτογραφία κάπου έχει κρυφτεί και δεν την βρίσκω).

οδός Δημητριάδος
οδός Κ.Καρτάλη
Αυτό το μπλε το σημερινό δεν το μπορώ βρε παιδιά. Μου είναι ξένο, είναι έξω από την περί φωτός αντίληψή μου. Θα μου πείτε «γούστα είν’ αυτά», και δεν θα διαφωνήσω, γούστα είναι, ούτως ή άλλως η αισθητική των λαών αλλάζει συν τω χρόνω, αλλά τούτο το βαθύ μπλε που μας έχει κατακυριεύσει τα τελευταία χρόνια δεν μου «κάθεται» με τίποτε, συμπολίτες, στον δρόμο για την φάτνη.
Γι αυτό φέτος είπα να σας ευχηθώ για τα Χριστούγεννα και το Νέο Έτος με μια φωτογραφία από τις «Μορφές» ή τα «Πέτρινα Δέντρα» του λαρισαίου γλύπτη Φιλόλαου Τλούπα, που από το 1986 (επί Δημαρχίας Κουντούρη) στέκονται καταντικρύ του Παγασητικού στην Πλατεία του Αναύρου.

Που λούζονται στο φως της λιακάδας το πρωί κι αγναντεύουν τα ιστία στον ορίζοντα και το βράδυ εκπέμπουν το φως του αλλοτινού πολιτισμού αυτής της όμορφης πόλης.
Να είμαστε καλά και θα ξανανταμώσουμε σίγουρα. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 13.12.2017)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου