Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018

κυκλο-φ-ορακά 922, 21 Μαρτίου 2018

Η σφαγή της Χίου, Ευγένιος Ντελακρουά


Καλημέρα συμπολίτες. Κατά πρώτον μπήκε και «επισήμως» η Άνοιξη με την εαρινή ισημερία, που συνέβη το απόγευμα της Τρίτης 20 Μαρτίου 2018, ώρα Ελλάδος 18:15. Κατά δεύτερον, η 21η Μαρτίου τυγχάνει (αν και τίποτε σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο δεν είναι τυχαίο…) η περισσότερο πολύ-εορταστική (sic!) ημέρα του έτους. Εορτάζεται ταυτοχρόνως η Παγκόσμια Ημέρα Ναβρούζ (νέο έτος για τους Ιρανούς), κατά του Ρατσισμού, Δασοπονίας, Ποίησης, για το σύνδρομο Down και Κουκλοθέατρου. Έξι πολύ μεγάλα ζητήματα στην ίδια ημέρα, άγνωστο γιατί, κι εσείς «γιορτάζετε» ότι σας κάνει περισσότερο «κλικ», κατά την κομπιουτερικήν ορολογίαν.
Πάντως το βραβείο κατά του Ρατσισμού απονεμήθηκε χθες επισήμως στον Μητροπολίτη Αμβρόσιο, μετά τον οχετό κατά των ομοφυλοφίλων, για το οποίο και αθωώθηκε πανηγυρικά. Σε απόλυτη αντίθεση ο δικός μας Μητροπολίτης Ιγνάτιος, που συμμετείχε σε εκδήλωση μαζί με μαθητές της Νέας Ιωνίας και ζήτησε «…να αντισταθούμε στον ρατσισμό και σε άσχημες καταστάσεις που έζησε ο κόσμος…».
Κι όσοι αγαπούν ή θεραπεύουν την Ποίηση γιόρτασαν επίσης, κυρίως στα μέσα κοινωνικής απομόνωσης του διαδικτύου…
Εμείς συμβάλαμε σε όλα αυτά τα ωραία με το 22ο Χορωδιακό Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής, και όσοι ήλθατε στον Ι.Ν. Αναλήψεως το βράδυ του Σαββάτου ελπίζω να μείνατε ικανοποιημένοι. Όσοι πάλι ήταν «δι΄ ευλόγους αιτίας απολειφθέντες» ας περιμένουν δύο χρόνια, το 2020 θα είμαστε πάλι εκεί.
Προς ώρας πάμε μια βόλτα σε μερικά κυκλοφοριακά γεγονότα της πόλης.
Αυξάνονται και πληθύνονται οι τηλεπικοινωνιακές καμπίνες (υπαίθριοι κατανεμητές λέγονται επισήμως) στα έρμα τα πεζοδρόμια του Βόλου. Εμείς το επισημάναμε στα κυκλο-φ-οριακα 916, στις 31.01.2018, ζητήσαμε να μάθουμε αν και ποιος χορηγεί άδειες γι’ αυτές τις τοποθετήσεις, κανείς, φυσικά, δεν απάντησε. Κάποτε υπήρχε μια Επιτροπή Αρχιτεκτονικού Ελέγχου που γνωμάτευε και ένας Δήμος που αδειοδοτούσε κάθε κατασκευή στον δημόσιο χώρο, π.χ. τα στέγαστρα στις στάσεις του Αστικού ΚΤΕΛ, τους τηλεφωνικούς θαλάμους, κάποια διαφημιστικά πλαίσια και άλλα σχετικά. Θυμάμαι και μεγάλες «μάχες» των Αρχιτεκτόνων όταν ήρθε το φυσικό αέριο και ήθελε να τοποθετεί τους μετρητές του στο πεζοδρόμιο, έξω από την θέσφατη οικοδομική γραμμή. Τώρα τι γίνεται; Πού είναι, έστω, οι κάποτε πολύ δραστήριοι έγκριτοι Αρχιτέκτονες-Πολεοδόμοι της πόλης (απ’ αλλού δεν περιμένω κάτι…) Όλα ωραία και στο βάθος κήπος; Και στο τέλος θα έχουμε τηλέφωνα και δεν θα έχουμε πεζοδρόμια να περπατήσουμε; Είμαστε πράγματι μια απίστευτη κοινωνία…
Αυτή την στιγμή το από κυκλοφοριακής άποψης πιο χάλια σημείο στο Πολεοδομικό Συγκρότημα είναι το σύμπλεγμα διασταυρώσεων Ζάχου-Φερών-Παπαδιαμάντη-Καραμπατζάκη-Αλαμάνας-Φιλαδελφείας, παρέα με τις σιδηροδρομικές μπάρες. Το σημείο ήταν ανέκαθεν, από τότε που διανοίχθηκε η συνέχεια της οδού Ζάχου, τον Μάρτιο του 2005, ιδιαίτερα δύσκολο, λόγω και της οδού Φερών που συμβάλλει στην οδό Ζάχου ελάχιστα πριν το φανάρι και την μπάρα, Τώρα, με την χαζομάρα της καταστροφής της νησίδας Καραμπατζάκη-Φιλαδελφείας και με την άμεση αριστερή στροφή (Θεός φυλάξοι…) από Παπαδιαμάντη προς Αλαμάνας, που απαιτεί πρόσθετους «κόκκινους» χρόνους στα υπόλοιπα φανάρια, το θέμα ήρθε κι έδεσε. Και διερωτώμαι, συμπολίτες: οι απαιτήσαντες την καταστροφή εκείνης της καημένης νησίδας είναι ικανοποιημένοι από το κυκλοφοριακό αποτέλεσμα;
Ταυτοχρόνως, βεβαίως, στις αρτηρίες του κεντρικού ιστού της πόλης οι (παράνομες) στάσεις και σταθμεύσεις αυξάνονται ολοταχώς καθώς ολοταχώς αυξάνονται οι παρόδιες εξυπηρετήσεις και οι «ενάντια στην κρίση» επιχειρήσεις πώλησης καφέδων και συναφών «snacks» (που λέμε κι εμείς οι αγγλομαθείς…). Π.χ. στην Ελ.Βενιζέλου, από Αναλήψεως και κάτω πριν έναν χρόνο είχαμε μηδέν, τώρα μετράω τρία, στην Δημητριάδος έχω χάσει προ πολλού το μέτρημα Στην Αναλήψεως παρόμοια συμβαίνουν, πολύ άσχημη είναι η κατάσταση στην πρόσβαση στην οδό Ιωλκού/Ελ.Βενιζέλου με κατεύθυνση από Παγασών προς Άναυρο, κλπ. κλπ.
Τέλος. Την σημαία μην ξεχάσετε. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Πέμπτη 22.03.2018)

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

κυκλο-φ-οριακα 921, 14 Μαρτίου 2018

Με ένα ωραίο κάλεσμα θα ξεκινήσουμε σήμερα καλοί μου συμπολίτες. Η Βολιώτικη Χορωδία σας προσκαλεί το ερχόμενο Σάββατο 17 Μαρτίου ώρα 19:00 στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Χριστού, στον Βόλο, να απολαύσετε το 22ο Χορωδιακό Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος & Αλμυρού. Η παρακείμενη αφίσα τα λέει όλα: τέσσερις χορωδίες ενηλίκων, μία παιδική κι ένας βυζαντινός χορός ιεροψαλτών αποτελούν εγγύηση για μια βραδιά πνευματικής ανάτασης, εν όψει και του επερχομένου Πάσχατος.
Μια βραδιά μακριά από οπλοφόρους των γηπέδων, των συνόρων, της νύχτας και της μέρας, χωρίς μπρατσαράδες επιζώντες, καλλίγραμμες σταροχορεύτριες, ευέξαπτους μάγειρες, μακριά από τα πάθη της εκάστοτε πολυβασανισμένης τουρκαλίδος (όπως έλεγε κάποτε και μία πολύ γνωστή αοιδός) – με μία κουβέντα μακριά από το καθημερινό χαζοκούτι, που όσο περνάει ο καιρός όλο και πιο «χαζό» γίνεται. Μια βραδιά κοντά στον Θεό, μέσα στον Οίκο του, μαζί με ανθρώπους από τις τέσσερις γωνιές της Ελλάδας (Λαύριο, Σάμος, Κατερίνη, Βόλος), που με την φωνή τους (ο ανθρώπινος λαιμός με τις φωνητικές χορδές είναι το τελειότερο μουσικό όργανο που υπάρχει) υμνούν την Δημιουργία και δοξάζουν το όνομα του Δημιουργού στον αιώνα των αιώνων.
Όπως έχουμε ξαναπεί, συμβαίνουν και ωραία γεγονότα σ’ αυτή την πόλη, αυτό το Φεστιβάλ π.χ. γίνεται εδώ και 30 χρόνια, πάει να πει ξεκίνησε το 1988, πολύ πριν ο Βόλος εξελιχθεί σε Μονακό – και φυσικά δεν είναι το μοναδικό ωραίο γεγονός, εμείς αυτό έχουμε, αυτό προβάλλουμε σήμερα. Όμως είναι δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, οι φορείς, τα σωματεία, οι σύλλογοι, οι άνθρωποι που παράγουν καθημερινά πολιτισμό, με μόχθο ατέλειωτο και με πολλές θυσίες προσωπικές σε τούτη την πόλη. Επειδή ο Πολιτισμός είναι τρόπος ζωής.

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018

κυκλο-φ-οριακα 920, 7 Μαρτίου 2018

Χάρτης Μπολώτα, 1961


Πολύ καλημέρα σας, αγαπητοί συμπολίτες. Ηρεμεί, καθώς φαίνεται, ο καιρός, να ηρεμήσει και το Πήλιο μας. Τρόπος του λέγειν, δηλαδή, να ηρεμήσει γιατί αυτή η ιστορία των φυσικών καταστροφών στο αγαπημένο μας βουνό δεν φαίνεται να έχει τέλος. Κι ήρθε και ο καλός κύριος Υπουργός σε τούτα τα μέρη να πουλήσει, κατά πώς φαίνεται, «μαγκιά». Ποιος ξέρει το Πήλιο καλύτερα από τους Πηλιορείτες; Καλύτερα από τους ανθρώπους της ανέκαθεν και πάντα Νομαρχίας, όποιο όνομα κι αν της δώσουν οι διάφορες κατά καιρούς πολιτικές. Δεν χρειάζονται αυτά, δεν βοηθούν κανέναν, οι «μαγκιές» δεν περνάνε σ’ αυτό το βουνό, όποιος θέλει να βοηθήσει βοηθάει.
Τώρα θα μου πείτε «μόνο ο κ. Υπουργός το παίζει μάγκας στην γειτονιά μας;», όχι βέβαια, έχουμε κι άλλους, επίσης μη-ντόπιους, που έχουν έρθει να μας ταΐσουν κουτόχορτο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που θα την πούμε μιαν άλλη φορά – όπως λένε και στα παραμύθια…
Και οι φυσικές καταστροφές είναι, δυστυχώς, σύνηθες φαινόμενο στην γειτονιά μας. Θυμάμαι την νεροποντή στην Ζαγορά τον Νοέμβριο 1986, που κόντεψε να κατεβάσει όλο το χωριό στη θάλασσα. Είχαμε πάει τότε μια ομάδα από την Οικολογική Κίνηση Βόλου μια-δυο μέρες μετά τον χαμό, κατεβήκαμε και στο Χορευτό όπου βρήκαμε απίστευτες ποσότητες ξύλων κάθε μεγέθους στην παραλία, έχω αρκετά slides από εκείνη την εξόρμηση κι όποιος ενδιαφέρεται να καταλάβει τι σημαίνει καταστροφή ας επικοινωνήσει μαζί μου. Βέβαια τότε δεν υπήρχε ίντερνετ, δεν υπήρχε φατσοβιβλίο να γεμίσει με φωτογραφίες τραβηγμένες με τα κινητά και ίσως (ίσως, λέω, και δεν υπονοώ απολύτως τίποτε συγκεκριμένο) κάποιοι να νομίζουν ότι μόνο τώρα συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Ακολούθησε, στην δεκαετία του ’90 (κι αν έχει κάποιος ακριβή ημερομηνία ας με ενημερώσει) η μεγάλη κατολίσθηση στο ρέμα της Μαυρούτσας όπου χρειάστηκαν εβδομάδες μέχρι να απομακρυνθούν τα χώματα και χρόνια μέχρι να γίνει το έργο αντιστήριξης. Απρίλιος 2011, η ακόμη μεγαλύτερη κατολίσθηση στο Ξουρίχτι, αποκαταστάθηκε πλήρως τον Σεπτέμβριο 2017! Η μεγάλη ζημιά στο λιμάνι του Αη Γιάννη είναι εκεί από το 2009 και φέτος έγινε ακόμη μεγαλύτερη, μαζί με τον παραλιακό δρόμο. Φέτος εκείνο που είναι μία, ας πούμε, ιδιαιτερότητα είναι οι πολλές ρωγμές σε πολλά σπίτια, πράγμα που δηλώνει σοβαρή διαταραχή των εδαφών. Σ’ αυτό το γεγονός, κατά την ταπεινή μας γνώμη, πρέπει να πέσει το μέγιστο βάρος των ερευνών, των μελετών και των αναγκαίων επεμβάσεων. Χωρίς αναίτιες διαμάχες και ανώφελους (προεκλογικούς μήπως;;) διαγκωνισμούς.
Κατασκευάζεται ο κυκλικός κόμβος στα Παλιά, στο «Φωταέριο». Κι όπως έχω ξαναγράψει, στο σημείο υπήρχε και παλαιότερα κυκλικός κόμβος. Ψάχνω για φωτογραφία, δεν βρίσκω τίποτε. Και, με την βοήθεια κάποιων φίλων στο διαδίκτυο, ανασύρω από το υπόγειο τον παλιό χάρτη του Βόλου, σε κλίμακα 1:5000, που συντάχθηκε από τον Νικόλαο Μπολώτα το 1961. Στην φωτογραφία βλέπετε ένα απόσπασμα του ιστορικού αυτού χάρτη (που δυστυχώς δεν είναι σε πολύ καλή κατάσταση), όπου φαίνονται δύο (2) κυκλικοί κόμβοι: ένας στα Παλιά κι ένας στην διασταύρωση 2ας Νοεμβρίου/Βασιλέως Κωνσταντίνου, που το 1975 μετονομάστηκε σε οδό Δημητριάδος (καθώς γράφει ο εξαίρετος δάσκαλος Δημήτρης Κωνσταντάρας-Σταθαράς στο εξαίρετο πόνημά του «Δρομο-λόγιο του Δήμου Βόλου»), δηλαδή μπροστά στο σημερινό Δημαρχείο, το οποίο το 1961 δεν υπήρχε, αφού κτίστηκε το 1970 σε σχέδια του μεγάλου Αρχιτέκτονα Δημήτρη Πηκιώνη. Αυτά. Για να μη νομίζουν οι κάποιοι μη-ντόπιοι ότι φτιάχνουν τώρα τον Βόλο και ποιος ξέρει τι! Και οι λόγοι που αυτοί οι κυκλικοί κόμβοι χαλάστηκαν και αντικαταστάθηκαν στην συνέχεια από κόμβους με φωτεινή σηματοδότηση δεν μας είναι γνωστοί. Απλώς, ελπίζουμε να μην χρειαστεί να τους ξανα-επικαλεστεί (αυτούς τους λόγους…) κάποια επόμενη Δημοτική Αρχή.
Σας αγαπώ πολύ. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 07.03.2018)